ปีฬะ คือ

• ก. บีฑา. (ป.; ส. ปีฑา).

• ปี     น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
• นฬะ    นะละ- น. ไม้อ้อ, ไม้รวก, ไม้ไผ่. (ป.).
• กักขฬะ    กักขะหฺละ ว. หยาบคายมาก. (ป.; ส. กกฺขฏ).
• ตาฬะ    (แบบ) น. ลูกกุญแจ, กลอนประตู, ลูกดาล. (ป., ส.).
• เขฬะ    เข-ละ น. น้ำลาย, ราชาศัพท์ว่า พระเขฬะ. (ป.).
• โทหฬะ    -หะละ (แบบ) น. ความปรารถนาของหญิงตั้งครรภ์, ความแพ้ท้อง. (ป.; ส. โทหล, โทหท).
• พระเขฬะ    น้ำลาย น้ำบ่อน้อย
• (ป.)    มาจากภาษาบาลี [หมายเหตุ: มาจาก ตะเลง]
• ป.    1) n. ผู้สอบความรู้พระปริยัติธรรมสายบาลีได้ตามหลักสูตรตั้งแต่ 3 ประโยคขึ้นไป ชื่อพ้อง: เปรียญ 2) n. ชื่อพ้อง: ปลัดอำเภอ 3) n. ชื่อพ้อง: ประถมศึกษา
• ปิ๊    หี จิ๋ม หม้อ
• ปี่    น. เครื่องดนตรีประเภทเป่าลมอย่างหนึ่งที่ใช้ลิ้น ตัวปี่หรือเลาปี่มักทำด้วยไม้แก่น เช่น ไม้ชิงชัน ไม้พะยูง มีลักษณะค่อนข้างยาว ป่องตรงกลาง หัวท้ายบานออกเล็กน้อย ภายในเลาปี่เจาะรูกลวงตลอดตั้งแต่หัวจดท้
• ปี้    ๑ (โบ) น. กระเบื้องถ้วยหรือทองเหลืองหรือแก้วทำเป็นเครื่องหมายสำหรับใช้แทนเงินในบ่อนเบี้ย; ครั่งประทับตราที่ผูกข้อมือจีนครั้งก่อนเป็นสำคัญว่าได้เสียเงินค่าราชการแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า ความดี ความ
• ปี๋    ๑ น. การเล่นพนันงวดหนึ่ง คือ เฉ่งเงินกันเมื่อหมดเบี้ยครั้งหนึ่ง (มักใช้แก่การเล่นไพ่ไทย). ๒ ว. มักใช้ประกอบคำอื่น หมายความว่า ยิ่งกว่าปรกติ เช่น ดำปี๋ เค็มปี๋ แน่นปี๋.
• ปุ    ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• ปุ๊    ว. เสียงดังเช่นนั้น.