ปี๊น คือ

• บีบแตร

• ปี     น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
• ปัน    ก. แบ่ง เช่น ปันเป็นส่วน ๆ, แบ่งซื้อ ในคำว่า ขอปัน, แบ่งขาย ในคำว่า ปันให้.
• ปั่น    ก. ทำให้หมุน, ทำให้เวียน, เช่น ปั่นแปะ ปั่นโป; หมุน เช่น หัวปั่น.
• ปั้น    ๑ ก. เอาสิ่งอ่อน ๆ เช่นขี้ผึ้งดินเหนียวเป็นต้นมาทำให้เป็นรูปตามที่ต้องการ เช่น ปั้นข้าวเหนียว ปั้นตุ๊กตา; สร้างขึ้น, เสกสรรขึ้น, เช่น ปั้นพยาน ปั้นเรื่อง; ชุบเลี้ยงและอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี เช่น ฉัน
• ปิ่น    น. เครื่องประดับสำหรับปักผมที่มุ่นเป็นจุก; จอม, ยอด, เช่น ปิ่นพิภพ.
• ปีน    ๑ ก. ไต่โดยใช้มือและเท้าเกาะยึดขึ้นไป เช่น ปีนต้นไม้ ปีนเขา, ใช้ในอาการที่ไต่ลงก็มี เช่น ปีนลงทางหน้าต่าง; โดยปริยายหมายความว่า ออกนอกที่นอกทาง เช่น ปีนทาง. ๒ น. ชื่อเพลงที่ขึ้นต้นด้วยคำ ปีน เช่น ปี
• ปีนี้    พ.ศ.นี้ ศกนี้
• ปืน    น. อาวุธสำหรับยิงให้ลูกออกจากลำกล้องด้วยกำลังดินระเบิดหรือแรงอัดดันด้วยลมเป็นต้น. (ศร หน้าไม้ เกาทัณฑ์ โบราณเรียกว่า ปืน; ปืนที่ใช้กำลังไฟ เรียกว่า ปืนไฟ).
• ปื้น    ว. อาการที่ผิวหนังเห่อขึ้นเป็นแผ่นหรือเป็นผื่นเป็นแนวหนา เช่น ลมพิษขึ้นเป็นปื้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอเสื้อดำเป็นปื้น. น. ลักษณนามใช้กับเลื่อย เช่น เลื่อยปื้นหนึ่ง เลื่อย
• ปูน    ๑ น. หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว, ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง ในคำเช่น ป้ายปูน ปูนกัดปาก, ปูนขาว ในคำว่า ฉาบน้ำปูน; ปูนซีเมนต์ ในคำเช่น เทปูน โบกปูน. ๒ น. คราว, รุ่น, เช่น คนมีอายุปูนพ่อปูนแ
• ป่น    น. เครื่องจิ้มอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยน้ำปลาร้า. ก. ทำให้แหลกละเอียดด้วยการตำเป็นต้น เช่น ป่นเกลือ ป่นปลา ป่นพริก. ว. ที่แหลกละเอียด เช่น พริกป่น ปลาป่น เกลือป่น.
• ขิมญี่ปุ่น    เครื่องสายของชาวญี่ปุ่น
• คนญี่ปุ่น    ภาษาญี่ปุ่น ชาวญี่ปุ่น ชาวอาทิตย์อุทัย
• ญี่ปุ่น    น. ชื่อประเทศและชนชาติหนึ่งอยู่ในหมู่เกาะทางทิศตะวันออกของประเทศจีน.
• น้ำซุป    ซุป น้ำแกง ซุปเนื้อน้ำใสที่ประกอบด้วยเนื้อ/กระดูก