ปุลินท์ คือ
- ปุ ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
- ลิ ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
- ลิน มายา ลิน
- นท นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
- (ลิปิ) มาจาก หนังสือพระบาฬีลิปิกรม ของ พระยาปริยัติธรรมธาดา พ.ศ. ๒๔๕๙
- ป.ล. n. เขียนภายหลัง คือหนังสือที่เขียนเพิ่มเติมลงท้ายเมื่อเซ็นชื่อแล้ว ชื่อพ้อง: ปัจฉิมลิขิต
- ปุลู น. ขวานปูลู, ขวานโยน.
- ปูลู ๑ น. ชื่อขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดและถาก, ขวานโยน ก็เรียก. ๒ น. ชื่อเต่าน้ำจืดชนิด Platysternon megacephalum ในวงศ์ Platysternidae หัวโตมาก หางยาวกว่ากระดอง อาศัยอยู่ตามลำธารบนภูเขา
- ลิป ลิปสติก
- ลิปิ น. ตัวหนังสือ. (ป., ส.).
- ปังสุกุล (แบบ) น. บังสุกุล. (ป.).
- ปิลันธน์ ปิลัน น. เครื่องประดับ. (ป.).
- ปีลิง วอก ปีวอก
- ปี่ลิ้นคู่ ปี่โอโบ
- ลิปิกร น. เสมียน, ผู้เกี่ยวกับการเขียนหนังสือ. (ป., ส.).