ผลัดกันนำ คือ

• กระดานหก
  การเคลื่อนที่ขึ้นลง adj
  การเล่นกระดานหก
  ไม้กระดานหก

• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผลัด     ผฺลัด ก. เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า ผลัดเวร ผลัดใบ ผลัดขน. น. ลักษณนามเรียกการผลัดเปลี่ยนเวรยาม เช่น เปลี่ยนเวรวันละ ๓ ผลัด.
• ผลัดกัน     v. เปลี่ยนแทนที่กัน ชื่อพ้อง: เปลี่ยนกัน, สลับกัน ตัวอย่างการใช้: ตัวแทนกลุ่มผู้ชุมนุมผลัดกันออกมาพูดโจมตีบริษัท
• ลัด     ๑ ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดตัดทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงการกระทำซึ่งลุล่วงได้โดยตรงและเร็วกว่าการกระทำตามปรกติ เช่น เรียนลัด. ๒
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• นำ     ก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป
• ขึ้นนำ    ขึ้นแท่น ได้เปรียบ
• คนชั้นนำ    ผู้ดี คนชั้นสูง ชนชั้นสูง
• ชนชั้นนำ    n. กลุ่มคนที่มีสถานะเหนือกว่ากลุ่มอื่นๆ ในสังคม ทั้งในด้านการศึกษา สถานะทางเศรษฐกิจ หน้าที่ หรือตำแหน่งในสังคม คำตรงข้าม: ชนชั้นล่าง ตัวอย่างการใช้: ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในประเทศกำลังพัฒนา
• ชั้นนำ    ตัวการ รายใหญ่ ใช้เดี่ยวได้
• ส่วนนำ    คำนำ คำสวดมนต์นำ สารบัญ สิ่งนำ อารัมภกถา เครื่องนำ
• แกนนำ    n. ตัวหลักสำคัญในการเคลื่อนไหวในกิจกรรมต่างๆ โดยเฉพาะในทางการเมือง ตัวอย่างการใช้: การนัดพบหรือหารือกันลับๆ ของแกนนำกลุ่มนี้ มีขึ้นที่ห้องทำงานของหัวหน้าพรรค
• เงินนำจับ    รางวัลนำจับ
• เป็นส่วนนำ    จัดให้มีส่วนนำ