ผลัดกันนำ คือ
"ผลัดกันนำ" อังกฤษ"ผลัดกันนำ" จีน
- กระดานหก
การเคลื่อนที่ขึ้นลง adj
การเล่นกระดานหก
ไม้กระดานหก
- ผล น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
- ผลัด ผฺลัด ก. เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า ผลัดเวร ผลัดใบ ผลัดขน. น. ลักษณนามเรียกการผลัดเปลี่ยนเวรยาม เช่น เปลี่ยนเวรวันละ ๓ ผลัด.
- ผลัดกัน v. เปลี่ยนแทนที่กัน ชื่อพ้อง: เปลี่ยนกัน, สลับกัน ตัวอย่างการใช้: ตัวแทนกลุ่มผู้ชุมนุมผลัดกันออกมาพูดโจมตีบริษัท
- ลัด ๑ ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดตัดทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงการกระทำซึ่งลุล่วงได้โดยตรงและเร็วกว่าการกระทำตามปรกติ เช่น เรียนลัด. ๒
- ดก ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
- กัน ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
- นำ ก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป
- ขึ้นนำ ขึ้นแท่น ได้เปรียบ
- คนชั้นนำ ผู้ดี คนชั้นสูง ชนชั้นสูง
- ชนชั้นนำ n. กลุ่มคนที่มีสถานะเหนือกว่ากลุ่มอื่นๆ ในสังคม ทั้งในด้านการศึกษา สถานะทางเศรษฐกิจ หน้าที่ หรือตำแหน่งในสังคม คำตรงข้าม: ชนชั้นล่าง ตัวอย่างการใช้: ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในประเทศกำลังพัฒนา
- ชั้นนำ ตัวการ รายใหญ่ ใช้เดี่ยวได้
- ส่วนนำ คำนำ คำสวดมนต์นำ สารบัญ สิ่งนำ อารัมภกถา เครื่องนำ
- แกนนำ n. ตัวหลักสำคัญในการเคลื่อนไหวในกิจกรรมต่างๆ โดยเฉพาะในทางการเมือง ตัวอย่างการใช้: การนัดพบหรือหารือกันลับๆ ของแกนนำกลุ่มนี้ มีขึ้นที่ห้องทำงานของหัวหน้าพรรค
- เงินนำจับ รางวัลนำจับ
- เป็นส่วนนำ จัดให้มีส่วนนำ