ผันผ่อน คือ

• ก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.

• ผัน     ๑ น. ชื่อบัวชนิด Nymphaea cyanea Roxb. ในวงศ์ Nymphaeaceae ดอกสีคราม, บัวขาบ ก็เรียก. ๒ ก. หัน เช่น ผันหน้า, ผิน หรือ หิน ก็ว่า;
• ผ่อน     ก. ทำให้หย่อนหรือคลายความตึง เช่น ผ่อนสายป่านว่าว ผ่อนหนี้ ผ่อนอารมณ์.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ผ่อนผัน    ก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.
• ผ่อนผันให้    ยกโทษให้ ยอมให้ ผ่อนปรนให้ ลดหย่อนให้
• ไม่ผ่อนผัน    บึกบึน ไม่ปราณี ไม่ยอมผ่อนปรน ไม่ระย่อ ไม่ไว้หน้า
• ผีบ้านผีเรือน    ผีเรือน ผีเหย้าผีเรือน
• ผ่อนสั้นผ่อนยาว    (สำ) ก. ประนีประนอมกัน, อะลุ้มอล่วยกัน, ผ่อนผันสั้นยาว ก็ว่า.
• ผันผวน    ก. กลับไปกลับมา, ปั่นป่วน.
• ผันผาด    ก. วิ่งหกหันไปมา.
• ผันผาย    ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.
• คอนผึ้ง    กล่องเลี้ยงผึ้ง กับดักเกสรตัวผู้ คอนรังผึ้งเทียม ถังสลัดน้ําผึ้ง หมวกตาข่ายกันผึ้งต่อย อุปกรณ์เลี้ยงผึ้ง เครื่องพ่นควันผึ้ง เครื่องมือเลี้ยงผึ้ง แปรงปัดตัวผึ้ง แผ่นกั้นนางพญาผึ้ง
• จอนผม    จอน จอนหู
• ร้อนผ่าว    รุ่ม ร้อนผะผ่าว
• ลอนผม    ปอยผมที่โค้งเป็นวง