ผิดประหลาด คือ

• ก. แปลกจากที่เคย.

• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิด     ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประหลาด     ว. แปลกผิดปรกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้, น่าพิศวง.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หลา     หฺลา น. มาตราวัด คือ ๓ ฟุต เป็น ๑ หลา เท่ากับ ๐.๙๑ เมตร.
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาด     ก. ปูแผ่ออกไป เช่น ลาดพรม ปูลาดอาสนะ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนลาดยาง. ว. เทต่ำหรือเอียงขึ้นน้อย ๆ เช่น ที่ลาด.
• ผู้ประหลาดใจ    ผู้สงสัย
• ความคิดประหลาด ๆ    การกระทำที่ไม่แน่นอน พฤติการณ์ที่แปลกประหลาด
• คนประหลาด    เฒ่าประหลาด มนุษย์ประหลาด คนแปลกพิกล
• ความประหลาด    ความวิตถาร ความเบี้ยว ความแปลก ความไม่ธรรมดา
• ตัวประหลาด    สัตว์ประหลาด อสูรกาย
• นิสัยประหลาด    พฤติกรรมประหลาด ของที่น่าสนใจ ของแปลก โบราณวัตถุ

• เด็กที่เกิดมาจะเริ่มมีรูปร่างผิดประหลาด
• ตอนนี้ ท่าทางฉันก็ไม่ผิดประหลาด
• ไมามีกลิ่นที่ผิดประหลาด