ผิดสัณฐาน คือ

• ผิดรูป
  ผิดรูปผิดแบบ
  เกิดหรือสร้างขึ้นอย่าง ผิดปกติ
  เสียโฉม

• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิด     ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
• สัณฐาน     น. รูปทรง, ลักษณะ, เช่น ป้อมปราการมีสัณฐานแปดเหลี่ยม โลกมีสัณฐานกลมอย่างผลส้ม. ( ป. ; ส. สํสฺถาน).
• ฐาน     ๑ ถาน น. ที่ตั้ง เช่น ฐานทัพ ฝีตั้งฐาน, ที่รองรับ เช่น ฐานพระพุทธรูป. ( ป. ). ๒ ถาน, ถานะ- น. ตำแหน่งหน้าที่; หลักฐาน,
• อสัณฐาน    ซึ่งไม่มีรูปร่างที่แน่นอน ไร้จุดหมายหรือจุดประสงค์ที่แน่นอน
• รูปสัณฐาน    รูปพรรณ รูปพรรณสัณฐาน สัณฐาน
• อัฐิสัณฐาน    น. ทรงกระดูก.
• ภาวะพหุสัณฐาน    ภาวะหลากรูป
• รูปพรรณสัณฐาน    น. รูปร่างลักษณะ เช่น เขามีรูปพรรณสัณฐานอย่างไร สูงหรือต่ำ ดำหรือขาว.
• ลักษณะภูมิสัณฐาน    ลักษณะกายภาพของพื้นที่
• กัณฐา    กันถะ- (แบบ) น. คอ. (ป.).
• พอสัณฐานประมาณ    ว. เพียงระดับปานกลาง, พอสถานประมาณ ก็ว่า.
• ลักษณะทางสัณฐานของดิน    ชั้นดิน สัณฐานวิทยาของดิน
• สัณฐานวิทยาของดิน    ชั้นดิน ลักษณะทางสัณฐานของดิน
• สัณฐานวิทยาของภูมิทัศน์    ภูมิทัศน์