ผิวหน้านูน คือ

• ภาวะที่นูนออก
  สิ่งที่นูนออก

• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิว     ๑ ผิวะ สัน. ถ้าว่า, หากว่า, แม้นว่า. ๒ น. ส่วนที่มีลักษณะบาง ๆ เป็นพื้นหุ้มอยู่ภายนอกสุดของหนังและเปลือกเป็นต้น.
• ผิวหน้า     ด้านนอก ผิวภายนอก ด้านตรง ด้านที่มีผลกระทบ ด้านที่เด่นชัด ด้านหัวของเหรียญ ผิว พื้นผิว ผิวหนัง
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• นูน     ว. สูงขึ้นจากระดับพื้นเดิม ในลักษณะอย่างหนังสือตัวนูน ลวดลายนูน, มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งออกไป.
• ผิวหนังนูน    ซึ่งมีมุมภายในทั้งหมดน้อยกว่าหรือเท่ากับ180องศา นูน สิ่งที่นูน ส่วนที่นูนออก โค้งออกข้างนอก
• มีผิวหน้าที่ด้าน    ปกคลุมไปด้วยก้อนที่สานกันยุ่ง ปูพรม ปูเสื่อ เป็นก้อนหนา
• ผิวหนัง    น. หนังที่เป็นผิวชั้นนอกสุดของคนและสัตว์, หนังกำพร้า ก็เรียก; ชื่อโรคชนิดหนึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นที่ส่วนต่าง ๆ ของผิวหนัง.
• ผิวหนา    หนังหนา ไม่สนใจไยดี
• ผิวหน้าไม้กระดาน    การขึ้นเรือ เครื่องบิน รถไฟหรือยานพาหนะอื่น ไม้กระดานทั้งหมด
• นิ่วหน้า    v. ทำหน้าย่นขมวดคิ้วแสดงความโกรธหรือเจ็บปวดเป็นต้น , ชื่อพ้อง: ขมวดคิ้ว ตัวอย่างการใช้: เขานิ่วหน้าเพราะความเจ็บปวด
• ใต้ผิวหนัง    ฉีดใต้ผิวหนัง อาศัยอยู่ใต้ผิวหนัง เกี่ยวกับการฉีดยาเข้าใต้ผิวหนัง
• แอ่งที่ผิวหน้าด้านนอกของเยื่อแก้วหู    ปุ่ม ยอดกระดองของสัตว์ส่วนนูน ส่วนที่สลักนูนกลางโล่