ผู้ก่อการจลาจล คือ

• n.
  บุคคลที่ทำความวุ่นวายหรือความปั่นป่วนให้เกิดขึ้นในบ้านเมือง
  ชื่อพ้อง: ผู้ก่อความไม่สงบ, ผู้ก่อการร้าย
  ตัวอย่างการใช้: ตำรวจยิงแก๊สน้ำตาใส่กลุ่มผู้ก่อการจลาจล เพื่อให้หยุดทำลายทรัพย์สินของรัฐ
  clf.: คน, กลุ่ม

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ก่อการ     ผู้ส่ง-เสริม สารกระตุ้นฤทธิ์ทางเคมี ผู้ยุยง ผู้เริ่มต้น
• ก่อ     ๑ ก. ทำให้เกิดขึ้น มีขึ้น หรือเป็นรูปขึ้น เช่น ก่อไฟ ก่อสงคราม ก่อตึก. ๒ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Fagaceae
• ก่อการ     ก. ริเริ่มการ.
• ก่อการจลาจล     ก่อการกบฏ ต่อต้านอํานาจ ชุลมุนวุ่นวาย โจมตีอย่างรุนแรง ก่อความไม่สงบ หยุดงานประท้วง
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การจลาจล     การกบฏ การตั้งขึ้น การตื่นขึ้น การปฎิวัติ การลอยขึ้น การลุกขึ้น การสูงขึ้น การก่อความไม่สงบ ความโกลาหล ขบถ การลุกฮือขึ้นต่อต้านอํานาจ การก่อจลาจล
• จล     จน ก. ไหว, สั่น, เช่น จลวิจล. ( ป. ).
• จลา     จะ- ( แบบ ) น. ธูป, ของหอม; แสงสว่าง, ฟ้าแลบ, เช่น จลาจเลนทร์. ( ม. คำหลวง แปลจากคำ คนฺธมาทโน; ส. จล + อจล + อินฺทฺร).
• จลาจล     จะลาจน น. ความปั่นป่วนวุ่นวายไม่มีระเบียบ. ( ป. , ส. จล + อจล).
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ซึ่งก่อการจลาจล    ซึ่งก่อการกบฎ ซึ่งก่อความไม่สงบ
• ผู้ก่อการจราจล    ผู้ก่อจราจล

• จับกุมผู้ก่อการจลาจล โดยพระราชกฤษฎีกา .
• ด้วยว่าน่ากลัวเราจะต้องถูกฟ้องว่าเป็นผู้ก่อการจลาจลวันนี้ เพราะเราทั้งหลายไม่อาจยกข้อใดขึ้นอ้างเป็นมูลเหตุพอแก่การจลาจลคราวนี้ได้ "