ผู้จูบ คือ

• คนจูบ
  ผู้จุมพิต

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• จู     น. ชื่อหมาชนิดหนึ่งตัวเล็ก ๆ ขนยาวปุกปุย เรียกว่า หมาจู.
• จูบ     ก. เอาจมูกสัมผัสสูดแสดงความรักหรือความใคร่.
• ผู้จับ    ผู้ที่จับกุมผู้อื่นหรือสัตว์อื่น
• จับ    ก. อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้; เกาะ เช่น นกจับคอน; ติด เช่น เขม่าจับก้นหม้อ; กินหรือกลืน ในความว่า คราสจับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์; เริ่ม เช่น จับเรื่องตั้งแต่ตอนนั้นไป; เก
• จิบ    ๑ ก. ลิ้ม, ดื่มทีละนิด. ๒ น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง ใช้เสาหรือไม้ลำปักทางซ้ายและทางขวาเรียงกันเป็นลำดับ แล้วเอาเฝือกขนาบกับเสาทั้ง ๒ ข้างอย่างเดียวกับกะบัง แต่ระหว่างกลางเอาอวนลงกางกั้นให้ปล
• จิ๊บ    จี๊ป รถจี๊ป
• จีบ    ๑ ก. พับกลับไปกลับมาหรือทำให้ย่นเป็นกลีบเป็นรอย เช่น จีบผ้า, เรียกผ้าที่จีบในลักษณะเช่นนั้นว่า ผ้าจีบ; (ปาก) เกี้ยวพาราสี. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้ง มีไส้ มีรอยเป็นจีบ ๆ; (ราชา) เรียกเหล็กแหลมค
• จีบี    จีไอ กิลเบิร์ต จี กิกะไบต์
• จุบ    ก. เอาปากดูดโดยเร็วและแรง, อาการที่ปลาทำอย่างนั้น เรียกว่า ปลาจุบ.
• จุ๊บ    ๑ ว. เสียงอย่างเสียงดูดปาก. ก. (ปาก) จูบ, ดูด. ๒ น. หลอดสำหรับรับของไหลเช่นลมหรือไอน้ำเป็นต้นให้ผ่านเข้าไป. (อ. tube).
• ผับ    ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับ วิ่งผับ ๆ.
• ผู้บีบ    กล้ามเนื้อที่บีบตัว งูที่สามารถรัดเหยื่อให้ตาย สิ่งหรือเครื่องบีบ
• จู้จี้ขี้บ่น    จุกจิกจู้จี้ จู้จี้จุกจิก
• ผู้จัด    ดินทรายที่มีทองหรือโลหะมีค่าปนอยู่ ผู้จัดวาง ผู้แต่งตั้ง ผู้ได้อันดับที่ ผู้ติดตั้ง ผู้ประกอบ ผู้วาง ผู้ก่อตั้ง ผู้จัดตั้ง ผู้จัดเตรียม