ผู้ต้องกักขัง คือ
- (กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ).
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- ต้อ ๑ น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด. ๒ ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ
- ต้อง ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- งก ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
- กัก ก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, เช่น กักตัว, กักกัน ก็ว่า; ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป, เช่น กักรถ กักน้ำ. ว. หยุดชะงัก เช่น หยุดกัก.
- กักขัง ก. บังคับให้อยู่ในสถานที่อันจำกัด, เก็บตัวไว้ในสถานที่อันจำกัด. ( กฎ ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง
- ขัง ก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังน้ำ; ( กฎ ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.
- ผู้ต้องขัง (กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังอยู่ในเรือนจำ ได้แก่ นักโทษเด็ดขาด คนต้องขัง และคนฝาก.
- ผู้ต้องการ ผู้มีความประสงค์
- ผู้ถูกกักขัง ผู้ต้องขัง นักโทษ ผู้ถูกคุมขัง
- ผู้ตั้งกฎ ครู คำที่ใช้เรียกผู้ชายสเปน ผู้ชี้นำ ผู้สอน
- ผู้ไม่เป็นที่ต้องการ คนที่ไม่มีใครต้องการ
- ผู้ยกของ ลิฟต์ เครื่องยกของ
- ผู้ร้องทุกข์ n. คนที่เข้ามาบอกถึงความทุกข์เพื่อขอให้ช่วยเหลือ คำตรงข้าม: ผู้รับร้องทุกข์ ตัวอย่างการใช้: นายดุสิตได้เดินทางไปให้ปากคำที่กองปราบปรามในฐานะผู้ร้องทุกข์ clf.: คน
มือถือ