ผู้ทำสงคราม คือ

• นักรบ

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ทำ     นักแต่งเพลงหรือดนตรี ผู้แต่ง
• ทำ     ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
• ทำสงคราม     ทำศึก ทำศึกสงคราม ก่อสงคราม ก้าวร้าว
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• สงคร     -คอน ( แบบ ) น. ความตกลง, สัญญา, ความผัดเพี้ยน. ( ป. สงฺคร; ส. สํคร).
• สงคราม     -คฺราม น. การรบใหญ่ที่มีคนจำนวนมากต่อสู้ฆ่าฟันกัน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สงครามชีวิต สงครามปาก. ( ส. สํคฺราม; ป.
• ครา     คฺรา น. ครั้ง, คราว, หน.
• คราม     ๑ คฺราม น. บ้าน, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ราชคราม. ( ส. ; ป. คาม). ๒ คฺราม น. ผงสีน้ำเงินที่ได้จากต้นคราม. ว. สีน้ำเงิน. ๓
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราม     ๑ ว. งาม เช่น นงราม; ปานกลาง, พอดีพองาม, เช่น มีพิหารอันราม มีพระพุทธรูปอันราม. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ชื่อตัวเอกในเรื่องรามเกียรติ์.
• การทำสงคราม    สงคราม การศึกสงคราม ภาวะคล้ายสงคราม ภาวะสงคราม ภาวะเข้าสู่การทำสงคราม ลักษณะกระหายสงคราม ลักษณะชอบต่อสู้ ศึก การศึก การทำศึก การสงคราม ศึกสงคราม
• ทำสงครามกัน    สู้รบกัน
• บริเวณที่มีการทำสงคราม    เขตสงคราม
• ภาวะเข้าสู่การทำสงคราม    การทำสงคราม ภาวะคล้ายสงคราม ภาวะสงคราม ลักษณะกระหายสงคราม ลักษณะชอบต่อสู้

• มันเป็นป้อมปราการ ของผู้ทำสงครามศาสนา