ผู้ทําให้ปนกัน คือ

• ผู้ผสม
  ผู้ผสมผสาน

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ทํา     ผู้กระทํา ผู้ลงมือ ผู้ผลิต ผู้สร้าง ผู้ก่อเหตุ นักคิดค้น นักประดิษฐ์ กรรตุ ผู้จัดการ ผู้ควบคุม ผู้ก่อตั้ง ผู้สถาปนา
• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• ทําให้     เป็นเหตุให้ กระตุ้น มอบ ให้ ทําเอา ส่งผล ส่งผลให้ เป็นผล
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ปน     ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
• ปนกัน     ผสม ประสม ประสมประเส พลอยเข้าด้วย รวมกัน ผสมกัน
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ทําให้พันกัน    ทําใหยุ่งเหยิง พันกันยุ่ง
• ทําให้ผุ    ทําให้ป่นเป็นผง ทําให้เสื่อมสลาย ทําให้กัดกร่อน ทําให้สึกกร่อน
• ทําให้กลมกลืนกัน    ทําให้ปรองดองกัน ทําให้ประสานกัน ทําให้เข้ากัน ทําให้ได้สัดส่วน
• ทําให้ประสานกัน    ทําให้สอดคล้องกัน ทําให้กลมกลืนกัน ทําให้ปรองดองกัน ทําให้เข้ากัน
• ทําให้เกี่ยวพันกัน    ทําให้ร่วมกัน ทําให้สัมพันธ์กัน
• ทําให้เหมือนกัน    ทําให้คล้ายกัน