ผู้นินทาป้ายร้าย คือ

• ผู้แพร่กระจายเรื่องอื้อฉาว

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้นินทา     คนชอบกระจายข่าวลือ คนป้ายร้าย ผู้กระจายเรื่องอื้อฉาว ผู้ซุบซิบ คนส่อเสียด คนเล่านิทาน ผู้กลบเกลื่อนความจริง ผู้ทำนายโชคชะตา ผู้เปิดเผยความลับ
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• นินทา     น. คำติเตียนลับหลัง. ก. ติเตียนลับหลัง. ( ป. , ส. นินฺทา ว่า การติเตียน).
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ป้า     น. พี่สาวของพ่อหรือแม่ หรือหญิงที่มีวัยไล่เลี่ยแต่แก่กว่าพ่อหรือแม่, คำเรียกหญิงที่ไม่รู้จักแต่มักมีอายุแก่กว่าพ่อหรือแม่.
• ป้าย     ๑ น. แผ่นหนังสือหรือแผ่นเครื่องหมายที่บอกให้รู้ เช่น ป้ายชื่อห้างร้าน ป้ายจราจร; ( กฎ ) วัตถุที่แสดงหรือโฆษณาด้วยอักษร ภาพ
• ป้ายร้าย     ป้ายสี ใส่ความ ใส่ร้าย ให้ร้าย ให้ร้ายป้ายสี กล่าวร้าย กล่าวหา ปรักปรํา ว่าร้าย ใส่ร้ายป้ายสี assailment รุกราน โจมตี
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าย     ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
• การนินทาป้ายร้าย    เรื่องอื้อฉาว
• นันททายี    นันทะ- น. ชื่อโคลงโบราณอย่างหนึ่ง, คู่กับ มหานันททายี.
• ผู้ป้ายร้าย    ผู้โจมตี
• ชายรุ่น    ชายหนุ่ม บุรุษ บุรุษหนุ่ม ผู้ชาย มาณพ