ผู้บันดาล คือ

• n.
  คนที่ทำให้เป็นไป ชื่อพ้อง: คนบันดาล
  ตัวอย่างการใช้: คนบางกลุ่มมีความเชื่อว่า เทพเจ้าเป็นผู้บันดาลให้พืชพันธุ์ธัญชาติงอกงาม หรือทำให้เสียหายได้
  clf.: คน

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• บัน     ๑ น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน). ๒ ก. ผัน, ผิน. ๓ ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. ( ดึกดำบรรพ์ ).
• บันดาล     ก. ให้เกิดมีขึ้นเป็นขึ้นด้วยแรงอำนาจของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น บุญบันดาล บันดาลโทสะ.
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• ดาล     ๑ น. กลอนประตูที่ทำด้วยไม้สำหรับขัดบานประตูอย่างประตูโบสถ์ เช่น ลงดาล ลั่นดาล ขัดดาล, เหล็กสำหรับไขดาล มีรูปเป็นมุมฉาก ๒
• บันดาลใจ    v. ทำให้อยาก ชื่อพ้อง: ดล, ดลบันดาล, ดลใจ ตัวอย่างการใช้: นวนิยายบันลือโลกบันดาลใจให้ เขาสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ขึ้น
• บันดาลโทสะ    กราดเกรี้ยว กริ้ว ฉุน ฉุนเฉียว พลุ่งพล่าน เกรี้ยวกราด เดือด เดือดดาล โกรธมาก โกรธเกรี้ยว ทำให้โกรธ
• บันดาลให้เกิด    มีผลต่อ ทําให้มีความรู้สึกบางอย่าง
• กันดาล    -ดาน น. กลาง, ท่ามกลาง, เช่น ในกันดาลท้าวทงงหลายผู้ก่อนน้นน. (ม. คำหลวง ทศพร). (ข. กณฺฎาล).
• ลั่นดาล    ก. ลงสลัก, ขัดกลอน.
• คนบันดาล    ผู้บันดาล
• ดลบันดาล    ก. ให้มีให้เป็นหรือไม่ให้มีไม่ให้เป็น เช่น ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงดลบันดาลให้ประสบความสำเร็จหรือให้แคล้วคลาดจากภัยอันตราย.
• ผู้ฟันดาบ    นักดาบ นักฟันดาบ นักวิ่งกระโดดข้ามเครื่องกีดขวาง ผู้มีอาชีพซ่อมแซมและสร้างรั้ว ผู้ล้อมรั้ว ม้าที่ได้รับการฝึกฝนกระโดดข้ามรั้ว
• คันดาลฉัตร    น. คันฉัตรที่มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบอย่างลูกดาล เพื่อปักให้ฉัตรอยู่ตรงเศียรพระพุทธรูปเป็นต้น.
• ดลบันดาลใจ    กระตุ้น ดล ดลใจ บันดาลใจ ให้กําลังใจ