ผู้มาทีหลัง คือ

• ผู้มาสาย

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาทีหลัง     ตามมา ตามมาทีหลัง
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ทีหลัง     น. ภายหลัง, หลังจากนั้น, ทีหน้าทีหลัง ก็ว่า.
• หลัง     ๑ น. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหน้าอก; ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับด้านหน้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง; ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. ว. อยู่ตรงข้ามกับ
• ลัง     ๑ น. ภาชนะต่อด้วยไม้หรือสานเป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายหีบ สำหรับบรรจุสิ่งของ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลังพลาสติก
• ผู้มาที่หลัง    ผู้มาสาย
• คนที่มาทีหลัง    คนที่เข้าร่วมกระทําบางสิ่งภายหลัง
• ตามมาทีหลัง    ตามมา มาทีหลัง
• ที่ตามมาทีหลัง    ต่อมา ถัดไป ถัดมา เป็นอันดับต่อมา
• ยังตามมาทีหลัง    ตามหลังมา
• สิ่งที่ตามมาทีหลัง    บทต่อเนื่อง ผลที่ตาม ผลสืบเนื่อง เรื่องที่ต่อเนื่อง
• ผินหลัง    ผินหน้า เหลียว
• ทีหน้าทีหลัง    ทีหน้า ภายหน้า โอกาสหน้า

• จิฮุนกับฮวังโบ คุณมาก่อน แต่แพ้โฮดงผู้มาทีหลัง