ผู้มีสกุลสูง คือ

• ผู้ดี
  ผู้ดีมีสกุล
  ผู้ลากมากดี

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีสกุล     ชั้นสูง
• สก     สะกะ- ว. ของตน. ( ป. ; ส. สฺวก). ๒ น. ผม. ( ข. สก่). ๓ ( โบ ) ก. สะเด็ดน้ำ เช่น เอาข้าวที่ซาวน้ำแล้วใส่ในตะแกรงเพื่อให้น้ำแห้ง
• สกุล     สะกุน น. ตระกูล, วงศ์, เชื้อสาย, เผ่าพันธุ์; เชื้อชาติผู้ดี เช่น เป็นคนมีสกุล ผู้ดีมีสกุล.
• กุ     ๑ ก. สร้างให้เป็นเรื่องเป็นข่าวขึ้นโดยไม่มีมูล. ๒ น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง, กล้วยสั้น ก็เรียก. ๓ ( โบ ) ก. กรุ เช่น กุกดดดาน คือ
• กุล     ๑ กุน, กุนละ-, กุละ- น. ตระกูล, สกุล. ( ป. , ส. ). ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ต้นพิกุล. ( ดู พิกุล ).
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูง     ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง,
• ผู้ดีมีสกุล    n. คนที่เกิดในตระกูลดี ชื่อพ้อง: สายเลือดผู้ดี ตัวอย่างการใช้: เป็นเพราะท่านได้เกิดอยู่ในคฤหาสน์ของผู้ดีมีสกุลจนเติบใหญ่ ท่านจึงมีกิริยาเรียบร้อยเช่นนี้
• ผู้มีสกุลรุนชาติ    คนชั้นสูง
• มีตระกูลสูง    ดʼเลิศ มีคุณธรรมสูง อย่างกล้าหาญ อย่างประเสริฐ อย่างสง่างาม
• ผู้มั่งคั่ง    n. ผู้มีทรัพย์สินมากมาย ชื่อพ้อง: ผู้มั่งมี, คนมั่งคั่ง, คนมั่งมี, ผู้มีอันจะกิน, คนมีอันจะกิน คำตรงข้าม: ผู้ยากจน, ผู้ขัดสน, ผู้อัตคัด ตัวอย่างการใช้: กำนันท่านนี้เป็นคนค่อนข้างจะมีอิ
• ผู้มีกิเลสมาก    ผู้มีความต้องการมาก ผู้ยึดติดกับความหรูหราฟุ่มเฟือย
• มิลส์    โรเบิร์ต มิลส์