ผู้ยึดจารีตเก่าๆ คือ

• ผู้ยึดติดค่านิยมเก่าๆ
  ผู้ล้าสมัย
  ผู้อนุรักษ์นิยม

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ยึด     ผู้คว้า ผู้จับกุม
• ยึด     ก. ถือเอาไว้ เช่น ยึดราวบันไดไว้ให้ดี, เหนี่ยว, รั้ง, เช่น หนุมานยึดรถพระอาทิตย์; เข้าครอบครอง เช่น ยึดพื้นที่, ใช้อำนาจกฎหมายรับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมา
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• จารี     น. ผู้ประพฤติ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ธรรมจารี สัมมาจารี. ( ป. ).
• จารีต     -รีด น. ประเพณีที่ถือสืบต่อกันมานาน. ( ป. จาริตฺต; ส. จาริตฺร).
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• รีต     น. เยี่ยงอย่าง, แบบแผน, ประเพณี, เช่น นอกรีต. ( เทียบ ป. จาริตฺต; ส. จาริตฺร).
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เก่     ( ปาก ) ว. เข้าที เช่น ว่าไม่เป็นเก่ คือ ว่าไม่เข้าที.
• เก่า     ว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น
• เก่าๆ     adj. ล้าสมัย, พ้นสมัย, ก่อน , คำตรงข้าม: ใหม่ๆ, ทันสมัย ตัวอย่างการใช้: เทคโนโลยีเก่าๆ
• เสียงที่เกิดจากการตบเบาๆ    เสียงที่เกิดจากการตีเบาๆ เสียงที่เกิดจากการแตะเบาๆ
• เสียงที่เกิดจากการตีเบาๆ    เสียงที่เกิดจากการตบเบาๆ เสียงที่เกิดจากการแตะเบาๆ