ผู้ระเบิด คือ
"ผู้ระเบิด" อังกฤษ
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ระเบิด ก. ปะทุแตกออกไป เช่น คลังกระสุนระเบิด, ทำให้ปะทุแตกออกไป เช่น ระเบิดหิน. น. ลูกระเบิด เช่น ทิ้งระเบิด.
- บิ ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
- บิด ๑ ก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น
- ผู้วางทุนระเบิด ผู้ทำงานในเหมือง
- เท่ระเบิด adv. บุคลิกท่าทางสง่างาม , ชื่อพ้อง: สุดหล่อ ตัวอย่างการใช้: นักร้องแต่งตัวได้เท่ระเบิดมาก
- ดินระเบิด น. ดินปืนอย่างแรงใช้สำหรับระเบิดให้แตกทำลายไป.
- กับระเบิด น. วัตถุระเบิดที่วางดักไว้ เมื่อไปเหยียบหรือกระทบเข้าก็จะระเบิดทันที.
- การระเบิด n. การปะทุแตกออกไป, การทำให้ปะทุแตกออกไป , ชื่อพ้อง: การปะทุ ตัวอย่างการใช้: นักข่าวรายงานการระเบิดที่สหรัฐอเมริกา
- ขนระเบิด บรรทุกระเบิด ลําเลียงระเบิด
- ซองระเบิด รังเพลิง โรงเก็บกระสุนดินปืน
- ทำให้ระเบิด ทำให้แตก
- ที่จุดระเบิด เครื่องมือที่ใช้จุดระเบิด
- ทุ่นระเบิด น. เครื่องกีดขวางที่มีอำนาจระเบิด ผูกโซ่ถ่วงให้ลอยประจำอยู่ใต้น้ำเพื่อทำลายหรือต่อต้านการบุกรุกของฝ่ายศัตรูทางทะเล, ถ้าใช้ฝังพรางไว้บนบก เรียกว่า ทุ่นระเบิดบก, เรียกอาณาบริเวณที่วางทุ่นระเบิดไว้เพื่