ผู้รับปริญญา คือ

• ผู้ถูกมอบให้
  ผู้ประชุม
  บัณฑิต
  ผู้สําเร็จการศึกษา

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้รับ     คนรับ ตัวรับ ผู้ได้รับทุน ผู้ได้รับสิ่งของ ผู้ได้รับเงิน
• รับ     ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปริ     ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
• ปริญญา     ปะรินยา น. ความกำหนดรู้, ความหยั่งรู้, ความรู้รอบ; ชั้นความรู้ขั้นมหาวิทยาลัยซึ่งประสาทให้แก่ผู้ที่สอบไล่ได้ตามที่กำหนดไว้,
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ผู้ได้รับปริญญาตรี    ชายโสด สัตว์ตัวผู้ที่ไม่มีเมีย อัศวินหนุ่ม บัณฑิต
• ผู้ได้รับปริญญาเอก    ดุษฎีบัณฑิต
• พิธีรับปริญญา    วันรับปริญญา พิธีมอบปริญญาบัตร พิธีประสาทปริญญาบัตร พิธีพระราชทานปริญญาบัตร
• ได้รับปริญญา    จบการศึกษา เรียนจบ
• ผู้จบปริญญาโท    คนจบปริญญาโท ผู้เรียนจบปริญญาโท ผู้จบการศึกษาระดับปริญญาโท
• การได้รับปริญญา    การเริ่ม การเริ่มแรก พิธีมอบปริญญา
• ผู้ได้รับอนุปริญญา    ผู้ได้รับประกาศนียบัตร
• มอบปริญญา    ประสาทปริญญา ให้ปริญญา