ผู้รู้ธรรม คือ

• นักธรรม
  ผู้ปฏิบัติธรรม

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้รู้     น. ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องนั้น ๆ เช่น เรื่องนี้ต้องให้ผู้รู้เป็นคนชี้แจง.
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรรม     ๑ ทำ, ทำมะ- น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คำสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ผู้รู้หลักธรรม    นักปรัชญา ปรัชญาเมธี ผู้ที่ปลงตก ผู้มีใจเยือกเย็น ไม่สะทกสะท้านต่อภยันตราย ผู้เล่นแปรธาตุ ผู้เล่นแปรธาตุ ุ ผู้ปลงตก
• ผู้รักษาธรรม    ธรรมบาล
• ผู้รับบุตรบุญธรรม    (กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.
• รูปธรรม    รูบปะทำ น. สิ่งที่รู้ได้ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย อันได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งที่สามารถสัมผัสได้ด้วยกาย, คู่กับ นามธรรม คือสิ่งที่รู้ได้เฉพาะทางใจเท่านั้น; สิ่งที่สามารถแสดงออกมาให้ปรากฏเป็นจริ
• ที่ผิดศีลธรรม    ที่ผิดจรรยา
• ผิดธรรมดา    น่าพิศวง ประหลาด พิกล พิสดาร แปลก เกินธรรมดา เกินปกติ ผิดปกติ ผิดแปลก ผิดวิสัย ผิดธรรมชาติ ผิดปรกติ วิปลาส แปลกประหลาด ไม่ธรรมดา ไม่ปกติ พิเศษ ซึ่งไม่ธรรมดา พิลึก
• ผิดศีลธรรม    ไม่ซื่อสัตย์ ผิดทํานองคลองธรรม ชั่ว ผิดทำนองคลองธรรม ซึ่งขัดกับหลักคําสอน ซึ่งผิดทํานองคลองธรรม ซึ่งไม่ซื่อสัตย์ ซึ่งไม่เหมาะสม ผิดศีล ทุจริต ผิดปกติ
• ผู้กล่าวธรรม    ธรรมกถึก ผู้แสดงธรรม