ผู้ล่วงละเมิด คือ

• ผู้ละเมิด

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ล่วง     ก. ผ่านจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น เดินล่วงเข้าไปในเขตหวงห้าม เวลาล่วงไปหลายปี.
• ล่วงละเมิด     ก. ละเมิด.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ละเมิด     ก. ล่วงเกินหรือฝ่าฝืนจารีตประเพณีหรือกฎหมายที่มีบัญญัติไว้; ( กฎ ) จงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิต
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิด     ว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น
• อย่างล่วงละเมิด    อย่างรุนแรง อย่างฝ่าฝืน
• ล่วงละเมิดสิทธิ์    ละเมิดสิทธิ์
• ล่วงละเมิดไม่ได้    ล่วงเกินไม่ได้
• การล่วงละเมิด    ความพลการ การฉวยโอกาส
• ไม่ถูกล่วงละเมิด    เหมือนเดิม ไม่ถูกทำลาย ไม่เสียหาย ไม่เสื่อม
• ผู้ละเมิด    n. ผู้กระทำการล่วงออกไปจากกรอบที่กำหนดไว้ ชื่อพ้อง: ผู้ล่วงละเมิด ตัวอย่างการใช้: ผู้ละเมิดกฎแห่งศีลธรรมจรรยาของสังคมย่อมถูกลงโทษ clf.: คน

• ผู้ล่วงละเมิดคิดได้ว่าโทษของพวกเขาคงไม่เบาลง
• เหมือนเราให้อภัยผู้ล่วงละเมิดเรา
• ผู้ล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็ก
• ผู้ล่วงละเมิดผู้เยาว์