ผู้สืบหา คือ

• ผู้เสาะหา

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้สืบ     ความคิดเห็นทัศนคติ ผู้สัมผัส ผู้หยั่ง วิธีการหยั่งดู แผ่นเหล็กวัดความห่าง
• สืบ     ๑ ก. ต่อเนื่องเป็นลำดับ เช่น สืบราชสมบัติ สืบตระกูล. ๒ ก. เสาะหา, แสวงหา, เช่น สืบความลับ สืบข้อเท็จจริง สืบข่าว.
• สืบหา     v. สอบถามและเที่ยวตามหา , ชื่อพ้อง: สืบแสวงหา, ค้นหา ตัวอย่างการใช้: ท่านกำลังสืบหาข่าวคราวของลูกชายคนโตของท่าน
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• สืบหาลับๆ    ศึกษาลับๆ แอบสืบ
• ผู้สังหาร    ผู้ฆ่า ผู้ที่ลอบสังหาร ผู้ร้ายที่ลอบฆ่า ผู้ทําลาย
• ผู้สูญหาย    ผู้สาบสูญ
• สืบหาความจริง    ตรวจสอบ สืบสวน
• สืบหาร่องรอย    สะกดรอย
• ผู้ส่งอาหาร    ผู้จัดส่ง ผู้จัดหาสัมภาระ ผู้จัดให้มี ผู้ป้อนเหยื่อ ผู้หาผู้หญิงมาให้
• คบหา    ก. ไปมาหาสู่เข้าเป็นพวกเดียวกัน, คบค้า หรือ คบค้าสมาคม ก็ว่า.
• ครีบหาง    n. อวัยวะที่เป็นแผ่นติดกันเป็นพืดอยู่บริเวณหางของปลา ตัวอย่างการใช้: ปลาเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและถอยหลังได้ โดยโบกครีบหางสลับกับการยืดและหดของกล้ามเนื้อลำตัว
• ฉิบหาย    ก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. (ปาก) ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.
• สอบหา    สอบถาม สืบหา