ผู้หลบภัย คือ

• ผู้ลี้ภัย
  ผู้หนีภัย

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• หลบ     หฺลบ ก. หลีก, เลี่ยงไม่ให้พบ, เลี่ยงไม่ให้ถูก เช่น หลบลูกปืน; แอบ เช่น หลบเข้าหลังตู้; กลับเข้าใน เช่น ไข้หลบ; ปกคลุมหลุบลงมา
• หลบภัย     ลี้ หนีภัย หลบหนี ลี้ภัย
• ลบ     ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง; หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดี หรือทางทำลาย เช่น
• ภัย     น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัย คือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. ( ป. , ส. ภย).
• ที่หลบภัย    n. สถานที่หลบอันตราย , ชื่อพ้อง: ที่ลี้ภัย, ที่กำบัง
• หลุมหลบภัย    น. หลุมที่ใช้สำหรับกำบังภัยทางอากาศ.
• จัดที่หลบภัย    จัดที่พักอาศัย
• ที่หลบภัย adj    ที่ซ่อน สถานที่หลบภัย
• สถานที่หลบภัย    ที่ซ่อน ที่หลบภัย adj
• สถานหลบภัยที่ปลอดภัย    ตัวหมากรุกฝรั่งที่เทียบเท่ากับเรือของหมากรุกไทย
• ผู้ช่วยเหลือเรือที่ประสบภัย    ผู้กู้เรือ
• ผู้ประสบภัย    n. บุคคลที่พบเจอหรืออยู่ในเหตุการณ์ที่น่ากลัวและมี อันตราย เช่น ไฟไหม้ น้ำท่วม เป็นต้น ตัวอย่างการใช้: เจ้าหน้าที่กำลังเร่งช่วยเหลือผู้ประสบภัยอย่างสุดกำลังความสามารถ clf.: คน, กลุ
• ผู้หลบหนี    คนที่วิ่งหนี คนหลบหนี ผู้วิ่งหนี
• ผู้หลบหลีก    ผู้ซักซ้อม ผู้ยักย้าย ผู้ดิ้นไปมา ผู้บิดตัว ลูกน้ำ สิ่งที่คืบคลานไปข้างหน้า

• เราหนีกันไปที่แคมป์ผู้หลบภัย