ผู้ออกบวช คือ

• พระสงฆ์
  ภิกษุ
  สงฆ์
  พระผู้ถือศีล

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• ออกบวช     ก. ไปถือเพศเป็นพระหรือนักพรตอื่น ๆ; ทางศาสนาอิสลาม หมายถึง เลิกถือศีลอด.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กบ     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว บ ป พ ฟ ภ สะกด ว่า แม่กบ หรือ มาตรากบ. ๒ น. ชื่อสัตว์สี่เท้าสะเทินน้ำสะเทินบกในวงศ์ Ranidae ไม่มีหาง
• บวช     ๑ ก. ถือเพศเป็นภิกษุสามเณรหรือนักพรตอื่น ๆ. ๒ ( ปาก ) ก. หลอก, ล่อลวง, ทำอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นร่ำไป. ( อิเหนา ร.
• นักบวช    น. ผู้ถือบวช.
• กลุ่มนักบวช    ความเลื่อมใสในศาสนา ชีวิตในศาสนา ลัทธิ ศาสนา หลักธรรม เรื่องศาสนา
• ผ้าคลุมของนักบวชหญิง    ผ้าคลุมหน้า ผ้าโพกศีรษะ สิ่งที่คลุมหน้า
• เกี่ยวกับนักบวช    เกี่ยวกับพระในศาสนาคริสต์
• ผู้ถือบวช    นักบวช บรรพชิต
• นักบวชของธิเบต    พระธิเบต ลามะ
• ออกบิน    ขับเครื่องบิน
• เหงือกบวม    รํามะนาด