ผู้เค้นคอ คือ

• ช่องอุดอากาศ
  ผู้บีบคอจนหายใจไม่ออก
  ผู้รัดคอ

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เค้น     ก. บีบเน้นลงไปโดยแรง เช่น เค้นผลไม้ให้น่วม เค้นฝีให้หนองออก เค้นคอให้ยอมหรือให้ตาย, โดยปริยายหมายถึงบีบบังคับหรือฝืนทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น
• เค้นคอ     v. บังคับเอา , ชื่อพ้อง: คาดคั้น ตัวอย่างการใช้: เขามักจะกล่าวทีเล่นทีจริงเสมอในยามถูกใครเค้นคอเอาความจริงบางอย่าง
• ค้น     ก. พยายามหาให้พบโดยวิธีสืบ เสาะ แสวง เป็นต้น.
• นค     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• คอ     น. ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว, ราชาศัพท์ว่า พระศอ; ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก เช่น คอหม้อ;
• ผ้าพันคอ    น. ผ้าสำหรับพันคอเพื่อกันหนาวเป็นต้น.
• ผ้าพันคอขนนก    หนังงู
• ผ้าพันคอชนิดยาว    ผ้ายาวแคบที่ใช้ปูโต๊ะและอื่น ๆ ผ้าโพกหัวหรือสะพายไหล่ของสตรี เน็คไท
• ผ้าพันคออย่างหนา    สิ่งที่ใช้อุดหรือระงับเสียง เครื่องอุดหรือเก็บเสียง
• ก้านคอ    น. ลำคอด้านหลัง.
• ขึ้นคอ    ขี่คอ
• ชันคอ    ก. เริ่มตั้งคอได้ (ใช้แก่เด็ก).
• ต้นคอ    น. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.