ผู้เค้นคอ คือ
"ผู้เค้นคอ" อังกฤษ
- ช่องอุดอากาศ
ผู้บีบคอจนหายใจไม่ออก
ผู้รัดคอ
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- เค โพแทสเซียม ตัวเค
- เค้น ก. บีบเน้นลงไปโดยแรง เช่น เค้นผลไม้ให้น่วม เค้นฝีให้หนองออก เค้นคอให้ยอมหรือให้ตาย, โดยปริยายหมายถึงบีบบังคับหรือฝืนทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น
- เค้นคอ v. บังคับเอา , ชื่อพ้อง: คาดคั้น ตัวอย่างการใช้: เขามักจะกล่าวทีเล่นทีจริงเสมอในยามถูกใครเค้นคอเอาความจริงบางอย่าง
- ค้น ก. พยายามหาให้พบโดยวิธีสืบ เสาะ แสวง เป็นต้น.
- นค นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
- คอ น. ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว, ราชาศัพท์ว่า พระศอ; ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก เช่น คอหม้อ;
- ผ้าพันคอ น. ผ้าสำหรับพันคอเพื่อกันหนาวเป็นต้น.
- ผ้าพันคอขนนก หนังงู
- ผ้าพันคอชนิดยาว ผ้ายาวแคบที่ใช้ปูโต๊ะและอื่น ๆ ผ้าโพกหัวหรือสะพายไหล่ของสตรี เน็คไท
- ผ้าพันคออย่างหนา สิ่งที่ใช้อุดหรือระงับเสียง เครื่องอุดหรือเก็บเสียง
- ก้านคอ น. ลำคอด้านหลัง.
- ขึ้นคอ ขี่คอ
- ชันคอ ก. เริ่มตั้งคอได้ (ใช้แก่เด็ก).
- ต้นคอ น. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.