ผู้เชื้อเชิญ คือ

• ชายที่เกี้ยวผู้หญิง
  ผู้ขอร้อง
  ผู้ประเล้าประโลม
  ผู้เกี้ยว

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• เชื้อ     ๑ น. สิ่งที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดสิ่งอื่น ๆ ที่มีลักษณะทำนองเดียวกัน เช่น เชื้อไฟ เชื้อเหล้า; ผู้ที่สืบวงศ์วานว่านเครือเผ่าพันธุ์ต่อ ๆ กันมา เช่น
• เชื้อเชิญ     ก. เชิญด้วยความสุภาพ, เชิญด้วยความอ่อนน้อม.
• ชื้อ     ว. เย็นเยือก, ชื้น, ร่ม.
• เชิญ     ก. แสดงความปรารถนาเพื่อขอให้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยความเคารพหรืออ่อนน้อม เช่น เชิญเทวดา เชิญมารับประทานอาหาร; ถือ อุ้ม ชู
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• การเชื้อเชิญ    การเชิญ การเชิญชวน อายาจนะ คำเชิญ บัตรเชิญ
• คําเชื้อเชิญ    คําชวน คําเชิญชวน คําเชิญ คําชักชวน
• อย่างเชื้อเชิญ    อย่างยั่วเย้า
• ไม่ได้เชื้อเชิญ    ไม่ได้ขอร้อง ไม่ได้เชิญ ไม่ได้เรียก
• ผู้ถูกเชิญ    ผู้มาพักอาศัย
• คำเชิญ    การเชิญ การเชื้อเชิญ บัตรเชิญ
• คําเชิญ    คําเชื้อเชิญ คําชักชวน คําเชิญชวน
• รับเชิญ    v. ตกลงจะไปตามคำเชิญ คำตรงข้าม: เชิญ ตัวอย่างการใช้: หมอเทพชัยได้รับเชิญไปสอนที่มหาวิทยาลัยมหิดลเป็นเวลา 2 ปี
• อัญเชิญ    ก. เชิญด้วยความเคารพนับถือ เช่น อัญเชิญพระพุทธรูปไปประดิษฐานในพระอุโบสถ. (ข. อญฺเชิญ).