เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ผู้เดินเที่ยว คือ

การออกเสียง:
"ผู้เดินเที่ยว" อังกฤษ"ผู้เดินเที่ยว" จีน
ความหมายมือถือ
  • คนเดินเตร่
    กุหลาบเลื้อย
    ผู้คุยหรือเขียนเรื่อยเปื่อย
    สิ่งที่ขึ้นเปะปะ
  • ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
  • ผู้เดิน     ผู้ชอบเดิน ผู้ชอบเดินเล่น อุปกรณ์ช่วยการเดิน โครงค้ำสำหรับเด็กหัดเดิน
  • เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
  • เดิน     ก. ยกเท้าก้าวไป; โดยปริยายหมายความว่า เคลื่อนไปด้วยกำลังต่าง ๆ เช่น นาฬิกาเดิน รถเดิน, ทำให้เคลื่อนไหว เช่น เดินเครื่อง, ทำให้เคลื่อนไป เช่น
  • เดินเที่ยว     ขึ้นเปะปะ คุยเรื่อยเปื่อย เขียนเรื่อยเปื่อย เลื้อยไปทั่ว เดินเตร็ดเตร่ เดินเตร่ เดินเล่น ไปเที่ยว ยุรยาตร เดินทอดน่อง เตร็ดเตร่
  • ดิน     ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
  • เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
  • เที่ยว     ๑ น. เรียกการไปยังที่ซึ่งกำหนดไว้ครั้งหนึ่ง ๆ หรือไปกลับรอบหนึ่ง ๆ ว่า เที่ยว เช่น เที่ยวขึ้น เที่ยวล่อง เที่ยวไป เที่ยวกลับ,
  • ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
  • ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
  • ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
  • ผู้เล่นเดี่ยว    ผู้บรรเลงเดี่ยว ผู้แสดงเดี่ยว
  • การเดินเที่ยว    การเดินเที่ยวชม การเดินทอดน่อง การเดินเล่น
  • การเดินเที่ยวชม    การเดินเที่ยว
  • เดินเที่ยวไปจาก    เดินท่องเที่ยวจาก เดินเตร็ดเตร่จาก