ผู้เรียนจบปริญญาโท คือ

• คนจบปริญญาโท
  ผู้จบปริญญาโท
  ผู้จบการศึกษาระดับปริญญาโท

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้เรียน     n. ผู้ศึกษาเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจหรือความชำนาญ , ชื่อพ้อง: นักเรียน, นักศึกษา คำตรงข้าม: ผู้สอน, ครู ตัวอย่างการใช้:
• เรียน     ๑ ก. เข้ารับความรู้จากผู้สอน, รับการฝึกฝนอบรมเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจหรือความชำนาญ, เช่น เรียนหนังสือ เรียนวิชาความรู้,
• เรียนจบ     v. ศึกษาจนสำเร็จหลักสูตร ชื่อพ้อง: จบ, จบการศึกษา ตัวอย่างการใช้: เขาเรียนจบจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อปีที่แล้ว
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• จบ     ๑ น. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน. ๒ ก.
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปริ     ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
• ปริญญา     ปะรินยา น. ความกำหนดรู้, ความหยั่งรู้, ความรู้รอบ; ชั้นความรู้ขั้นมหาวิทยาลัยซึ่งประสาทให้แก่ผู้ที่สอบไล่ได้ตามที่กำหนดไว้,
• ปริญญาโท     ปริญญามหาบัณฑิต ป.โท
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• คนจบปริญญาโท    ผู้จบปริญญาโท ผู้เรียนจบปริญญาโท ผู้จบการศึกษาระดับปริญญาโท
• ผู้จบปริญญาโท    คนจบปริญญาโท ผู้เรียนจบปริญญาโท ผู้จบการศึกษาระดับปริญญาโท
• ผู้เรียนจบปริญญาเอก    ดร. ด็อกเตอร์ คนเรียนจบปริญญาเอก ผู้จบการศึกษาระดับปริญญาเอก