ผู้แบก คือ
"ผู้แบก" การใช้"ผู้แบก" อังกฤษ
- ผู้ถือจดหมายสั่งของหรือรับเงิน
ผู้ประจำตำแหน่ง
เครื่องมือขนส่ง
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- แบ ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
- แบก ก. ยกของที่มีน้ำหนักขึ้นวางบนบ่า เช่น แบกของ แบกปืน, โดยปริยายหมายความว่า รับภาระหนัก, มีความรับผิดชอบมาก, เช่น แบกภาระเข้าไว้มาก แบกงานไว้มาก.
- บก น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
- ผู้แบกภาระ คนรับภาระ คนแบกภาระ ผู้รับภาระ
- ตะแบก น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Lagerstroemia วงศ์ Lythraceae ผิวเปลือกเรียบล่อนเป็นสะเก็ด ดอกสีม่วง เช่น ตะแบกนา (L. floribunda Jack).
- ผลูแบก น. ทางแยก. (ข.).
- แบกขึ้น ขนขึ้น ยก ยกขึ้น อุ้มขึ้น
- แบกรับ รับ แบก รับภาระ แบกภาระ
- ผู้ปกครองแบบกดขี่ นักเผด็จการ ผู้กดขี่ ผู้ปกครองที่ใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ ผู้ปกครองแบบเผด็จการ
- ผู้รับจ้างแบกถุงไม้ตีกอล์ฟ คนรับใช้เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ทั่วไป
- กระแบก น. ต้นตะแบก เช่น หูกวางพรรค์กระแบก. (ม. คำหลวง จุลพน), ตระแบก ก็ว่า.
- การแบก การหาม
- ตระแบก ตฺระ- (กลอน) น. ต้นตะแบก, กระแบก ก็เรียก.
- แบกหน้า (สำ) ก. จำใจกลับมาแสดงตัวหรือติดต่อกับผู้ที่ตนเคยทำไม่ดี ไม่ถูกต้อง หรือไม่เหมาะสมมาก่อนอีก เช่น นี่แบกหน้ากลับมาหากู. (รามเกียรติ์ พลเสพย์).
ประโยค
- ว่าไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้
- และข้าคือผู้แบกรับภารกิจอันทรงเกียรติ
- นักบวชผู้แบกภารกิจ เขาจะพาเราไปไหนกัน
- เราขอสรรเสริญเหล่าพี่น้องผู้แบกรับ
- ให้เราเป็นผู้แบกความเสี่ยงแทนคุณ
- แผนกยุวชน ผู้แบกรับอนาคต
- ผู้ใดได้พบแนวทางที่ถูกต้อง แท้จริงเขาจะอยู่ในทางนั้นเพื่อตัวเขาเอง และไม่มีผู้แบกภาระใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้ และเรามิเคยลงโทษผู้ใด จนกว่าเราจะแต่งตั้งร่อซูลมา