ผู้โต้เถียง คือ
"ผู้โต้เถียง" การใช้"ผู้โต้เถียง" อังกฤษ
- ผู้ถกเถียง
ผู้ทะเลาะ
ผู้ต้อนปศุสัตว์
โคบาล
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- โต ๑ ( โบ ) น. สิงโต. ๒ ว. มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเทียบกัน เช่น มะพร้าวโตกว่ามะไฟ มะเขือเทศโตกว่ามะเขือพวง, ใหญ่, มีขนาดไม่เล็ก, เช่น
- โต้ ๑ น. ชื่อมีดชนิดหนึ่ง สันหนา หัวโต, อีโต้ ก็เรียก. ๒ ก. ต้าน เช่น โต้คลื่น โต้ลม, ตอบกลับไป เช่น เขาตีลูกเทนนิสมา ก็ตีโต้กลับไป.
- โต้เถียง ก. เถียงกันไปมา.
- เถียง ๑ ก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน. ๒ ( ถิ่น-อีสาน ) น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนา
- ถี ( แบบ ) น. หญิง. ( ป. ).
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- ข้อโต้เถียง กรณีพิพาท ข้อพิพาท ข้อโต้แย้ง
- เลิกโต้เถียง หยุดต่อสู้
- โต้เถียงกัน ต่อสู้กัน
- โต้เถียงกับ ทะเลาะกับ
- การโต้เถียง การวิวาท การโต้ความ ความขัดแย้ง โต้เถียง การโต้แย้ง การถกเถียง การเถียง การอภิปราย การทะเลาะ การทะเลาะเบาะแว้ง ความบาดหมาง ความพยาบาท ความอาฆาต การปะทะคารม สงครามปาก การทะเลาะวิวาท การโต้ตอบ การต่อล
- คําพูดโต้เถียง คําพูดแบบฉุนๆ คําโต้แย้ง
- ชอบโต้เถียง ซึ่งเป็นการโต้เถียง
- ซึ่งโต้เถียงกัน ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกัน ซึ่งชอบทะเลาะวิวาทกัน ซึ่งชอบหาเรื่อง
ประโยค
- เมื่อไม่มีผู้วิพากย์ และผู้โต้เถียง
- คู่อริผู้โต้เถียงกันเสมอ
- และในหมู่มนุษย์บางคนมีผู้โต้เถียงในเรื่องของอัลลอฮ์โดยปราศจากความรู้ และเขาจะปฏิบัติตามชัยฎอนทุกตัวที่ดื้อรั้น
- และในหมู่มนุษย์บางคนมีผู้โต้เถียงในเรื่องของอัลลอฮ์ โดยปราศจากความรู้และโดยปราศจากแนวทางที่ถูกต้อง และปราศจากคัมภีร์ที่มีหลักฐานชัดแจ้ง