ผู้โยกย้าย คือ
"ผู้โยกย้าย" การใช้
- ผู้ น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- โย ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
- โยก ก. คลอน เช่น ฟันโยก เก้าอี้โยก, เคลื่อนไหว เช่น กิ่งไม้โยก, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น โยกฟัน โยกกิ่งไม้;
- โยกย้าย ก. ย้ายตำแหน่ง เช่น โยกย้ายข้าราชการ, ขยับขยายไปอยู่ที่อื่น เช่น โยกย้ายไปอยู่ต่างเมือง.
- ยก ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
- ย้าย ก. เปลี่ยนที่ เช่น ย้ายเก้าอี้ไปไว้มุมห้อง. ว. อาการที่ร่างกายบางส่วนเช่น พุง เอว เคลื่อนไหวไปมาข้างโน้นทีข้างนี้ทีตามจังหวะขณะเดินเป็นต้น
- ผู้ถูกโยกย้าย ผู้ถูกส่งกลับ
- โยกย้ายกันได้ ซื้อขายกันได้ เจรจากันได้
- การโยกย้าย การเปลี่ยนแปลง การถ่ายโอน การอพยพ การย้ายที่อยู่ การย้ายบ้าน การเปลี่ยนงาน การย้ายถิ่น
- ผู้ที่น่ายกย่อง ผู้มีเกียรติ ผู้น่าสรรเสริญ
- ซึ่งโยกย้ายถิ่น ซึ่งร่อนเร่พเนจร ซึ่งอพยพ
- ซึ่งโยกย้ายถิ่นที่อยู่ ซึ่งลอยอยู่ ซึ่งล่องลอยอยู่ ซึ่งเคลื่อนจากที่เดิม ยังมาหรือไปไม่ถึง
- โยกย้ายถิ่นฐาน อพยพ
- การโยกย้ายกําลังทหาร การเคลื่อนกําลังทหาร
- แยกย้าย ก. แยกกันไปคนละทาง เช่น พองานเลิกต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน, แยกและย้ายไปอยู่คนละแห่ง เช่น เมื่อพ่อแม่ตายลูก ๆ ก็แยกย้ายไปหาที่อยู่ใหม่.
ประโยค
- การออกวีซ่าที่มีประสิทธิภาพ ให้แก่ผู้โยกย้ายถิ่นฐานที่มีทักษะสูง เพื่อทำให้แน่ใจว่ามันสมองที่ปราดเปรื่องที่สุดในโลก จะสามารถช่วยให้ธุรกิจเติบโตได้