ผู้ใส่ร้าย คือ

• ผู้หมิ่นประมาท

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ใส่     ผู้บรรจุ สิ่งที่บรรจุ เครื่องบรรจุ เครื่องอัดกระป๋อง
• ใส     ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
• ใส่     ก. สวม เช่น ใส่เสื้อ ใส่กางเกง, เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น เช่น กรอกน้ำใส่ขวด นำนักโทษไปใส่คุก, บรรทุก เช่น เอาสินค้าใส่รถ.
• ใส่ร้าย     ก. หาความร้ายป้ายผู้อื่นให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ร้ายฉันว่าขโมยของเพื่อน.
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าย     ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
• พูดใส่ร้าย    กล่าวร้าย
• ใส่ร้ายป้ายสี    ก. หาความร้ายป้ายผู้อื่นให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ร้ายฉันว่าขโมยของเพื่อน.
• การใส่ร้าย    การกล่าวหา การทําให้เสียชื่อเสียง การพูดให้ร้าย การป้ายสี การใส่ร้ายป้ายสี การกล่าวร้าย การกล่าวโทษใส่ร้าย สิ่งที่หมิ่นประมาทหรือใส่ร้ายผู้อื่น
• ร่ายมนต์ใส่    เป่ามนต์ใส่
• ผีร้าย    ซาตาน คนชั่วร้าย ปีศาจ มาร
• ผู้ร้าย    น. โจร, อาชญากร; ตัวโกงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.
• การใส่ร้ายป้ายสี    การป้ายสี การพูดให้ร้าย การใส่ความ การใส่ร้าย การกล่าวหา การปรักปรํา การทําลายชื่อเสียง การหมิ่นประมาท คําพูดทําลายชื่อเสียง คําพูดให้ร้าย การกล่าวร้าย การกล่าวโทษใส่ร้าย การสบประมาท
• พูดใส่ร้ายป้ายสี    ทําให้แปดเปื้อน พูดถึงคนอื่นในแง่ไม่ดี

• ความหายนะจงประสบแด่ทุกผู้นินทาและผู้ใส่ร้ายผู้อื่น