ผู้ไร้ค่า คือ

• บุคคลไร้ประโยชน์

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
• ไร้     ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
• ไร้ค่า     v. ไม่มีค่า , ตัวอย่างการใช้: คนแพ้มักหมดหวัง คิดว่าตัวเองไร้ค่า
• ค่า     น. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยน หรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้
• ผู้หญิงไร้ค่า    หญิงไร้ค่า
• ไร้คุณค่า    adj. ไม่มีประโยชน์ ชื่อพ้อง: ไร้ประโยชน์ คำตรงข้าม: มีคุณค่า ตัวอย่างการใช้: ชาวตะวันตกเริ่มตระหนักในปัญหาเรื่องอาหารที่ไร้คุณค่า และหันมารณรงค์ให้กินอาหารธรรมชาติมากขึ้น
• คนที่ไร้ค่า    เศษขนมปัง
• คนไร้ค่า    คนเสเพล คนโง่ คนไม่เอาไหน คนน่ารังเกียจ เดนมนุษย์
• ซึ่งไร้ค่า    ซึ่งมีค่าสองเพนนี ซึ่งไม่มีราคา ซึ่งไม่มีคุณค่า
• สิ่งไร้ค่า    สิ่งที่ไม่เป็นที่ต้องการ สิ่งที่ไร้สาระ ของไร้ค่า
• หญิงไร้ค่า    ผู้หญิงไร้ค่า
• ผู้ค้า    พ่อค้า เจ้าของร้าน ผู้ขาย คนขายของ คนค้าขาย ผู้จําหน่าย พนักงานขายของ
• ผู้มีค่า    คนที่ดีเลิศ คนที่มีค่าที่สุด
• การไร้คุณค่า    กระเป๋าถือเล็ก ๆ สำหรับใส่เครื่องสำอาง ข้ออุปมาแห่งจินตนาการ ความถือดี ความทะนง ความทะนงตัว ความภูมิใจในตัวเองมากเกินไป ความไร้ประโยชน์

• หลับไหลนิรันดร์มีไว้สำหรับผู้ไร้ค่า