ฝูงชนอลหม่านหรือก่อการจลาจล คือ

• ฝูงชนที่วุ่นวายไร้ระเบียบ
  ฝูงแมลง
  มวลชน
  สิ่งของที่เป็นกองเรี่ยราด
  แก๊งอาชญากร

• ฝูง     น. พวก, หมู่, (ใช้แก่คนสามัญทั่ว ๆ ไป) เช่น ฝูงคน ฝูงชน, ใช้แก่อมนุษย์สามัญทั่ว ๆ ไป เช่น ฝูงเทวดา ฝูงยักษ์, ใช้แก่สัตว์ (นอกจากช้าง) เช่น
• ฝูงชน     n. คนทั้งหลาย , ชื่อพ้อง: กลุ่มคน, หมู่คน ตัวอย่างการใช้: ฝูงชนรวมตัวกันเพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลปลดเปลื้องความทุกข์ร้อนให้พวกเขา
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อลหม่าน     อนละ- ว. ชุลมุน, วุ่นวาย, แตกตื่น.
• หม่า     ( ปาก ) ก. กิน เช่น ในห้องมีของกินมาก เข้าไปหม่าเสียซิ; ปล่อยไว้ไม่เป็นระเบียบ เช่น เสื้อผ้าข้าวของไม่เก็บ หม่าไว้เต็มห้อง; หมัก, แช่ให้อ่อนตัว,
• ม่าน     ๑ น. เครื่องกั้นบัง โดยปรกติทำด้วยผ้า ใช้ห้อยกั้นห้องหรือประตูหน้าต่างเป็นต้น, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ม่านควัน. ๒
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ก่อ     ๑ ก. ทำให้เกิดขึ้น มีขึ้น หรือเป็นรูปขึ้น เช่น ก่อไฟ ก่อสงคราม ก่อตึก. ๒ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Fagaceae
• ก่อการ     ก. ริเริ่มการ.
• ก่อการจลาจล     ก่อการกบฏ ต่อต้านอํานาจ ชุลมุนวุ่นวาย โจมตีอย่างรุนแรง ก่อความไม่สงบ หยุดงานประท้วง
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การจลาจล     การกบฏ การตั้งขึ้น การตื่นขึ้น การปฎิวัติ การลอยขึ้น การลุกขึ้น การสูงขึ้น การก่อความไม่สงบ ความโกลาหล ขบถ การลุกฮือขึ้นต่อต้านอํานาจ การก่อจลาจล
• จล     จน ก. ไหว, สั่น, เช่น จลวิจล. ( ป. ).
• จลา     จะ- ( แบบ ) น. ธูป, ของหอม; แสงสว่าง, ฟ้าแลบ, เช่น จลาจเลนทร์. ( ม. คำหลวง แปลจากคำ คนฺธมาทโน; ส. จล + อจล + อินฺทฺร).
• จลาจล     จะลาจน น. ความปั่นป่วนวุ่นวายไม่มีระเบียบ. ( ป. , ส. จล + อจล).
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่