พยัญชนะกัก คือ

• พยัญชนะหยุด
  พยัญชนะระเบิด
  พยัญชนะเสียงกัก
  พยัญชนะเสียงหยุด
  พยัญชนะเสียงระเบิด

• พยัญชนะ     พะยันชะนะ น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, เสียงพยัญชนะ
• ยัญ     ยันยะ- น. การเซ่น, การบูชา, การเซ่นสรวงโดยมีการฆ่าสัตว์หรือคนเป็นเครื่องบูชาเรียกว่า บูชายัญ. ( ป. ยญฺ; ส. ยชฺ).
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนะ     ๑ ชะ- ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้. ๒ ชะ- น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• กัก     ก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, เช่น กักตัว, กักกัน ก็ว่า; ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป, เช่น กักรถ กักน้ำ. ว. หยุดชะงัก เช่น หยุดกัก.
• พยัญชนะกรีกตัวที่4    รูปสามเหลี่ยมที่คล้ายพยัญชนะเดลต้าของกรีก สันดอนสามเหลี่ยมของแม่น้ำ
• พยัญชนะกักริมฝีปาก    พยัญชนะหยุดริมฝีปาก
• พยัญชนะกักเส้นเสียง    พยัญชนะหยุดเส้นเสี่ยง
• พยัญชนะกึ่งสระ    เสียงพยัญชนะกึ่งสระ หน่วยเสียงพยัญชนะกึ่งสระ
• พยัญชนะเสียงกัก    พยัญชนะกัก พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• อักษรตัวที่สองของพยัญชนะกรีก    ตำแหน่งหนึ่งของอะตอมหรือกลุ่มอะตอมในสารประกอบ สารประกอบ isomer อนุภาค beta
• ตัวพยัญชนะ    หน่วยที่เล็กที่สุดของระบบการเขียน
• ผู้ไม่รู้พยัญชนะ    คนไม่รู้พยัญชนะ
• พยัญชนะธนิต    พยัญชนะพ่นลม