พยัญชนะระเบิด คือ

• พยัญชนะกัก
  พยัญชนะหยุด
  พยัญชนะเสียงกัก
  พยัญชนะเสียงหยุด
  พยัญชนะเสียงระเบิด

• พยัญชนะ     พะยันชะนะ น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, เสียงพยัญชนะ
• ยัญ     ยันยะ- น. การเซ่น, การบูชา, การเซ่นสรวงโดยมีการฆ่าสัตว์หรือคนเป็นเครื่องบูชาเรียกว่า บูชายัญ. ( ป. ยญฺ; ส. ยชฺ).
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนะ     ๑ ชะ- ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้. ๒ ชะ- น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระเบิด     ก. ปะทุแตกออกไป เช่น คลังกระสุนระเบิด, ทำให้ปะทุแตกออกไป เช่น ระเบิดหิน. น. ลูกระเบิด เช่น ทิ้งระเบิด.
• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• บิด     ๑ ก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น
• พยัญชนะเสียงระเบิด    พยัญชนะกัก พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด
• พยัญชนะเสียงหยุด    พยัญชนะกัก พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงระเบิด
• พยัญชนะหยุด    พยัญชนะกัก พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• พยัญชนะริมฝีปาก    เสียงพยัญชนะ
• พยัญชนะเสียงกัก    พยัญชนะกัก พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• พยัญชนะกึ่งสระ    เสียงพยัญชนะกึ่งสระ หน่วยเสียงพยัญชนะกึ่งสระ