พรรษฤดู คือ

• พันสะรึดู
  น. หน้าฝน. (ส.).

• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พรรษ     พัด, พันสะ- น. ฝน; ปี. ( ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
• ฤดู     รึ- น. ส่วนของปีซึ่งแบ่งโดยถือเอาภูมิอากาศเป็นหลัก มักแบ่งออกเป็น ๓ ช่วง คือ ฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน หรือเป็น ๔ ช่วง คือ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน
• ดู     ก. ใช้สายตาเพื่อให้เห็น เช่น ดูภาพ ดูละคร, ระวังรักษา เช่น ดูบ้านให้ด้วย ไม่มีคนดูเด็ก, พินิจพิจารณา เช่น ดูให้ดี, ศึกษาเล่าเรียน เช่น ดูหนังสือ,
• พรรษ-    พัด, พันสะ- น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
• พรรษา    พันสา น. ช่วงระยะเวลา ๓ เดือนในฤดูฝน เช่น เข้าพรรษา จำพรรษา; ปี เช่น บวช ๓ พรรษา, (ราชา) มีพระชนมายุ ๒๕ พรรษา. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส, วสฺสาน).
• พรรษวุฒิ    พันสะวุดทิ น. การเจริญแห่งปี; วันเกิด.
• ศตพรรษ    สะตะวัด, -พัด น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).
• จำพรรษา    ก. อยู่ประจำที่วัด ๓ เดือนในฤดูฝน (ใช้แก่พระสงฆ์).
• ชนมพรรษา    ชนมะพันสา น. อายุ. (ส. ชนฺมวรฺษ ว่า ขวบปีที่เกิดมา).
• บุริมพรรษา    บุริมมะพันสา, บุริมพันสา น. “พรรษาต้น”, ช่วงระยะเวลาที่ภิกษุเข้าอยู่จำพรรษาต้น คือตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๘ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑, ปุริมพรรษา ก็ว่า, คู่กับ ปัจฉิมพรรษา. (ป. ปุริม + ส. วรฺษ).
• ปัจฉิมพรรษา    ปัดฉิมมะพันสา, ปัดฉิมพันสา น. “พรรษาหลัง”, ช่วงระยะเวลาที่ภิกษุเข้าอยู่จำพรรษาหลัง คือตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๙ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒, คู่กับ บุริมพรรษา หรือ ปุริมพรรษา. (ป. ปจฺฉิม + ส. วรฺษ).
• ปุริมพรรษา    ปุริมมะพันสา, ปุริมพันสา ดู บุริมพรรษา.
• พรรษากาล    น. ฤดูฝน. (ส.).
• พรรษาคม    น. การเริ่มฤดูฝน. (ส.).