พระมะหะหมัด คือ

• มุฮัมมัด
  พระมุฮัมมัด
  พระมูฮัมมัด
  มะหะหมัด
  มูฮัมมัด

• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พระ     พฺระ น. คำใช้แทนชื่อเรียกภิกษุสงฆ์ เช่น วัดนี้มีพระกี่องค์ พระลงโบสถ์, พระพุทธรูป เช่น ชักพระ ไหว้พระในโบสถ์, พระพุทธเจ้า หรือ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• มะ     ๑ คำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้. ๒ น. นาย (ใช้นำหน้าชื่อคน). ( ต. ).
• มะหะหมัด     น. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มุฮัมมัด ก็เรียก.
• หะ     ว. เสียงเปล่งเพื่อให้ลงมือพร้อมกัน.
• หมัด     ๑ น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ ๕ มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง
• มัด     ก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.
• พระหิด    น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
• -กระหมิด    ใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุด เป็น กระหมุดกระหมิด.
• กระหมิด    ใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุด เป็น กระหมุดกระหมิด.
• กระหมุดกระหมิด    ว. ขมวดให้แน่น เช่น สักกระสันเป็นสามรวดรัดกระหวัดกระหมุดกระหมิดฉุดชิด ชักชายน้อยห้อยหูกระต่าย. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
• เหะหะ    ว. มีเสียงอึกทึกอย่างคนเมาเหล้า.
• พระหนุ    คาง
• พระหัตถ์    มือ หัตถ์ กร หัตถา