พระราชวังหลัง คือ

• พวกนางสนมหรือนางบำเรอ
  ภรรยาและอนุภรรยา

• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พระ     พฺระ น. คำใช้แทนชื่อเรียกภิกษุสงฆ์ เช่น วัดนี้มีพระกี่องค์ พระลงโบสถ์, พระพุทธรูป เช่น ชักพระ ไหว้พระในโบสถ์, พระพุทธเจ้า หรือ
• พระราชวัง     n. ที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดิน ชื่อพ้อง: วัง, ราชสำนัก, พระราชสำนัก ตัวอย่างการใช้: พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราช     ๑ ราด, ราดชะ- น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น,
• ชว     ชะวะ- ( แบบ ) ว. เร็ว, (มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส) เช่น ชวการ ชวกิจ ชวเลข, แผลงเป็น เชาว์ ก็มี.
• วัง     ๑ น. ที่อยู่ของเจ้านาย, ถ้าเป็นที่อยู่ของพระมหากษัตริย์เรียก พระราชวัง หรือ พระบรมมหาราชวัง; ห้วงน้ำลึก เช่น วังจระเข้. ก. ล้อม, ห้อมล้อม. ๒
• วังหลัง     น. วังซึ่งเป็นที่ประทับของกรมพระราชวังบวรสถานพิมุข มักตั้งอยู่ทางด้านหลังของพระราชวังหลวง.
• หลัง     ๑ น. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหน้าอก; ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับด้านหน้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง; ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. ว. อยู่ตรงข้ามกับ
• ลัง     ๑ น. ภาชนะต่อด้วยไม้หรือสานเป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายหีบ สำหรับบรรจุสิ่งของ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลังพลาสติก
• กรมพระราชวัง    n. ยศของเชื้อพระวงศ์ที่พระเจ้าแผ่นดินทรงแต่งตั้ง ตัวอย่างการใช้: กรมพระราชวังบวรวิไชยชาญทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้า
• สํานักพระราชวัง    พว.
• (พระราชวิจารณ์)    มาจาก พระราชวิจารณ์ พระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ ๕
• พระราชวงศ์    n. ตระกูลของพระเจ้าแผ่นดิน ชื่อพ้อง: ราชวงศ์ ตัวอย่างการใช้: หม่อมเจ้าปิยะรังสิต รังสิต ทรงแนะนำเกี่ยวกับพระราชวงศ์จักรี clf.: ราชวงศ์