พระแวว คือ
- (กลอน) ว. แพรว, แวววาว, มีแสงวับ ๆ.
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- พระ พฺระ น. คำใช้แทนชื่อเรียกภิกษุสงฆ์ เช่น วัดนี้มีพระกี่องค์ พระลงโบสถ์, พระพุทธรูป เช่น ชักพระ ไหว้พระในโบสถ์, พระพุทธเจ้า หรือ
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- แวว ว. สุกใส, วูบวาบ, เช่น ดวงตาฉายแววแห่งความสุข ขัดหัวเข็มขัดเสียแวว เพชรซีกมีแววน้อยกว่าเพชรลูก. น. ลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าจะเป็นคนชนิดไร, เค้า,
- วว กระทรวงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม
- ระแวง ก. แคลงใจ, ชักจะสงสัย.
- สิ่งประดับที่เป็นโลหะแวววาวแต่ไร้ค่า สิ่งทอที่แทรกด้วยเส้นใยของใยเงินหรือโลหะอื่น ๆ adj ใยโลหะประดับ
- เครื่องประดับแววววว แผ่นโลหะเล็กบางที่แวววาว
- แวววับ 1) v. มีแสงสุกใสวูบวาบเป็นประกายระยิบระยับ , , ชื่อพ้อง: แวววาว, แวววาม, ระยิบระยับ ตัวอย่างการใช้: แหวนของคุณแม่แวววับทุกวง เพราะเวลาว่างคุณแม่ก็จะเอามาขัดอยู่เรื่อยๆ 2) adv. มี
- กระแวน น. นกกาแวน เช่น คับคาคาบคาร่อน กระแวนว่อนบินบน. (ตะเลงพ่าย). (ดู กาแวน).
- ขี้ระแวง adj. ที่มีความสงสัยหรือเกิดแคลงใจขึ้นมา ชื่อพ้อง: หวาดระแวง, ระแวง ตัวอย่างการใช้: ผู้มีสุขภาพจิตไม่ดีส่วนใหญ่มีนิสัยขี้ระแวงไม่ไว้วางใจแม้แต่ตนเอง
- คระแวง คฺระ- ก. เคว้ง, แคว้ง, หมุนไป. (ข. คฺรแวง ว่า เหวี่ยง).
- แวววาบ กระจายแสง ฉลาดมาก วาววับ สะท้อนแสง เปล่งแสงสว่างอย่างนิ่มนวล แจ่มใส โปร่งใส
- แวววาม ก. มีแสงกลอกกลิ้งอยู่ข้างใน เช่น เพชรเม็ดนี้มีน้ำงาม มีแสงแวววาว, วาวแวว ก็ว่า.
- แวววาว ก. มีแสงกลอกกลิ้งอยู่ข้างใน เช่น เพชรเม็ดนี้มีน้ำงาม มีแสงแวววาว, วาวแวว ก็ว่า.