พรูด คือ
"พรูด" การใช้
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- พรู ว. อาการที่เคลื่อนไหวมาพร้อม ๆ กันเป็นจำนวนมาก เช่น วิ่งพรูกันเข้ามา, ร่วงลงมาพร้อมกันมาก ๆ เช่น ดอกพิกุลร่วงพรู.
- รู น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
- รูด ก. กิริยาที่เอามือกำหรือจับสิ่งซึ่งมีลักษณะยาว ๆ ให้เลื่อนไปตามยาว เช่น รูดชะอม รูดใบมะยม รูดราวบันได เอาใบข่อยรูดปลาไหล.
- ดีพร ดีบ (แบบ) ว. กล้า, แข็ง, มาก, เช่น ม่ายเดือดดีพรในโลกย. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. ตีวฺร; ป. ติพฺพ).
- พรัด พฺรัด ก. พรากออกจากกัน.
- พรึ่ด ว. ครืด, ดาษไป, เช่น แดงพรึ่ด, พรืด ก็ว่า.
- พรืด ๑ ว. ครืด, ดาษไป, เช่น ดอกไม้เต็มพรืด, พรึ่ด ก็ว่า. ๒ ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เบรกรถดังพรืด.
- ดีพร้อม ถูกต้องทั้งเพ สำเร็จ ไม่มีตำหนิ ปราศจากข้อเสีย สมบูรณ์ สมบูรณ์แบบ
- ดื่มให้พร ดื่ม ดื่มเหล้า ดูดซึม สูบเข้า อึก ดื่มอวยพร
- พระหิด น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
- พริกเผ็ด พริก
- พร่ำพูด v. พูดเหมือนกันและติดๆ กัน ชื่อพ้อง: พูดพร่ำ, พร่ำ คำตรงข้าม: เงียบ, ปิดปากเงียบ ตัวอย่างการใช้: ผู้เฒ่าปล่อยให้ชายฉกรรจ์พร่ำพูดอยู่คนเดียวจนเหนื่อยหมดแรง
- พร่ําพูด พูดไม่รู้เรื่อง พูดไม่หยุด พูดเจื้อยแจ้ว พูดไร้สาระ พร่ํา พูดพร่ํา
- เพริด เพฺริด ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป, เช่น วัวเพริด ใจเพริด.
ประโยค
- น้ำตาพรั่งพรูด้วยความโกรธ พร้อมถามว่าเพราะเธอแก่แล้วใช่ไหม