พวกขอทาน คือ

• คนชั้นต่ํา
  คนพเนจร
  คนเกียจคร้าน

• พวก     น. คน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่รวมกันเข้าเป็นกลุ่มเป็นหมู่ตามอาชีพหรือชนิดเป็นต้น เช่น พวกนักเรียน พวกพ่อค้า พวกกรรมกร พวกนก พวกกา พวกเครื่องมือ
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ขอทาน     ก. ขอเงินหรือสิ่งของเลี้ยงชีวิต, หากินทางขอสิ่งที่ผู้อื่นให้. น. เรียกบุคคลที่หาเลี้ยงชีพอย่างนั้นว่า ขอทาน.
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาน     ๑ ทานะ-, ทานนะ- น. การให้, มักใช้ประกอบท้ายคำอื่น เช่น ธรรมทาน วิทยาทาน; สิ่งที่ให้ มักหมายถึงเงินหรือสิ่งของที่คนให้แก่คนยากจน, เป็นธรรมข้อ ๑
• เด็กขอทาน    เด็กแต่งตัวมอมแมม เด็กข้างถนน เด็กเร่ร่อน เด็กไร้บ้าน
• เป็นพวกของ    เข้าข้าง อยู่ฝ่าย เป็นสมาชิกของ
• ของพวกท่าน    ของคุณ ของท่าน
• คนขอทาน    ขอทาน วณิพก วนิพก คนจน
• ขอทาง    ปล่อยให้ผ่านไป
• พวกท่าน    พวกคุณ
• เป็นพรรคพวกของ    ติดต่ออย่างลับๆกับ
• ขอทางให้ผ่านไป    ปล่อยให้ผ่านไป
• พวกขุนนาง    อภิชนาธิปไตย

• แม่พวกขอทานนั่นแค่พยายามฉวยประโยชน์จากโอกาสนี้
• ขอรับ นางมาอาศัยอยู่กับพวกขอทานเมื่อไม่นานมานี้เอง
• บางอยางคลายๆกับ ทีพูดวาพวกขอทาน ทำสงครามกับพวกตางดาว
• ออกจากพวกขอทานพวกนั้นซะ แล้วใช้โอกาสนั้นเจาะลงผืนดิน
• ผมจะไปรู้ได้ไง ทุกวันนี้ มีพวกขอทานตายที่นี่ตั้งหลายคน
• คนส่วนใหญ่ไม่ใจกว้าง กับพวกขอทานอย่างนั้น
• การต้อนรับกองโจรอาเรอิเป็นพวกขอทานหรือพวกชาวบ้านธรรมดา
• เป็นพวกหัวขโมย พวกขอทาน อาชญากร วายร้าย
• จริงๆแล้ว ตอนนี้ไม่ได้ต่างพวกขอทานเลย
• ลูคัส เธอทำกับฉันเหมือนเป็นพวกขอทานน่ารำคาญมาอาทิตย์นึงแล้วนะ