พหุล คือ
พะหุน
ว. หนา, มาก. (ป., ส.).
- พหุ ว. มาก, เขียนเป็น พหู ก็มี. ( ป. , ส. ).
- พหู ว. พหุ.
- พหล พะหน ว. มาก, ใหญ่, หนา, ทึบ. น. กองทัพใหญ่. (ป., ส.).
- ทัพหน้า 1) n. ชื่อพ้อง: ผู้นำ, ผู้สั่งการ คำตรงข้าม: ทัพหลัง ตัวอย่างการใช้: รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังเป็นทัพหน้า ในการสู้รบกับปัญหาเศรษฐกิจ 2) n. กองทหารจำนวนมาก เดินทางล่วงหน้าไปก่อน
- พหุคูณ ว. หลายเท่า, หลายทบ. (ส.).
- พหุพจน์ น. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง. (ป., ส. พหุวจน).
- พหุภาคี (การทูต) ว. หลายฝ่าย. น. เรียกสนธิสัญญาที่มีคู่สัญญาหลายฝ่ายว่า สนธิสัญญาพหุภาคี. (อ. multilateral).
- พหุสังคม สังคมพหุนิยม
- พหุสามี การมีสามีหลายคน
- พหูพจน์ น. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง.
- พหูสูต น. ผู้มีความรู้เพราะได้สดับตรับฟังหรือศึกษาเล่าเรียนมามาก. (ป. พหุสฺสุต).
- พหูสูตร นักปราชญ์ ผู้ทรงความรู้ ผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้รอบรู้ ผู้รู้ มีความรู้กว้างขวาง รู้ข่าวดี
- ภพหน้า n. โลกหรือชาติใหม่ในวัฏสงสารหลังจากที่ตายไปแล้วในชาตินี้ , ชื่อพ้อง: ชาติหน้า, โลกหน้า ตัวอย่างการใช้: เจ้าต้องสั่งสมบุญบารมีไว้เสียตอนนี้เพื่อภพหน้าจะได้อยู่สุขสบาย clf.: ภพ
- สัมพหุลา (ปาก) ว. รวมปะปนกันหลาย ๆ อย่าง เช่น งานสัมพหุลาเต็มไปหมด ทำไม่ไหวหรอก, สรรพหุลา ก็ว่า. (ป.).
- ไพหาร น. วิหาร. (ป., ส. วิหาร).
มือถือ