พักตรา คือ

• (กลอน) น. หน้า.

• พัก     ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น
• พักตร     พักตฺระ- ( ราชา ) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. ( ส. วกฺตฺร).
• ตร     หล่อ
• ตรา     ตฺรา น. เครื่องหมายที่มีลวดลายและทำเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว,
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• พักตรากฤติ    -กฺริด น. โฉมหน้า เช่น พักตรา-กฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา. (สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).
• พักตร-    พักตฺระ- (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
• พักตร์    พักตฺระ- (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
• ตอกตรา    กดตรา ตีตรา ประทับ ประทับตรา
• ตรากตรำ    ตฺรากตฺรำ ว. ทนทำอย่างไม่คิดถึงความยากลำบาก เช่น ทำงานอย่างตรากตรำ; อย่างสมบุกสมบัน, อย่างไม่ปรานีปราศรัย, เช่น ใช้อย่างตรากตรำ.
• ตรากตรํา    กรํา ตรํา บากบั่น พากเพียร วิริยะ อุตสาหะ ทนทํา ทนทุกข์ หนัก ผ่านประสบการณ เผชิญกับ
• พิกัดอัตรา    อากร
• ถูกตราหน้า    ถูกสบประมาท ถูกหมายหน้า ถูกจัดให้อยู่ในจําพวก
• การตรากตรำ    ความเหน็ดเหนื่อย งานตรากตรำ งานหนัก
• งานตรากตรำ    การตรากตรำ ความเหน็ดเหนื่อย งานหนัก