พัดกระหน่ํา คือ

• โหมกระหน่ํา

• พัด     น. เครื่องโบกหรือกระพือลม. ก. ปัดไป, โบก, กระพือ, เช่น เอาพัดมาพัดไฟ พายุพัดฝุ่นตลบ; หมุนอย่างใบพัดพัดลมหรือใบพัดเครื่องบิน.
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระหน     ( โบ ) ก. ดิ้นรน, เดือดร้อน, กระวนกระวาย. ( ข. กฺรหล่).
• กระหน่ํา     จู่โจม ถล่ม โจมตีโดยการใช้ระเบิดหรือปืนที่มีอานุภาพร้ายแรง ตระหน่ํา โจมตี ซ้ําๆ รัว
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• พัดกระหน่ำ    v. พัดอย่างหนัก strike (of wind), ตัวอย่างการใช้: พายุไต้ฝุ่น เคิร์ก พัดกระหน่ำเกาะคิวชูของญี่ปุ่นแล้ว
• พูดกระหืดกระหอบ    อ้าปากหายใจหอบ
• ยิงกระหน่ํา    ยิงกราด รัวกระสุน สาดกระสุน
• โหมกระหน่ํา    พัดอย่างรุนแรง พัดกระหน่ํา ลุกลาม แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว
• กระหมุดกระหมิด    ว. ขมวดให้แน่น เช่น สักกระสันเป็นสามรวดรัดกระหวัดกระหมุดกระหมิดฉุดชิด ชักชายน้อยห้อยหูกระต่าย. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
• กระหืดกระหอบ    ว. มีอาการรีบร้อนอย่างเหนื่อยหอบ เช่น วิ่งกระหืดกระหอบ.
• ตระหน่ํา    กระหน่ํา ถล่ม