พันเอิญ คือ

• (โบ) ว. เผอิญ.

• พัน     ๑ ว. เรียกจำนวน ๑๐ ร้อย. น. ตำแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก, บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนต่ำกว่าหมื่น,
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• อิ     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
• พันเอก    n. ชื่อยศตำแหน่งนายทหารบกสูงกว่าพันโท ต่ำกว่าพลตรี ตัวอย่างการใช้: เมื่อเขามีอำนาจก็ได้เลื่อนยศจากพันเอกให้เป็นพลตรี และเป็นที่ปรึกษาด้านการทหาร
• พื้นเอียง    การทแยง การลาด การเอียง พื้นลาด ส่วนที่เอียงลาด
• พ.ญ.    แพทย์หญิง
• เป็นเหตุบังเอิญ    โดยบังเอิญ ซึ่งไม่ได้เจตนา เป็นการบังเอิญ โดยไม่ได้คาดคิด โดยไม่ได้ตั้งใจ
• พันเอกพิเศษ    พ.อ.พิเศษ
• พิสูจน์ตนเอง    พิสูจน์ตัวเอง
• พึ่งตนเอง    v. อาศัยตนเอง, ช่วยตนเอง ตัวอย่างการใช้: สมัยก่อนชาวนาต้องพึ่งตนเอง โดยทำนา และผลิตสิ่งของที่ครอบครัวต้องกินต้องใช้เอง
• บังเอิญ    ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.
• คนที่พึ่งตนเอง    ผู้เป็นอิสระ ผู้เป็นเอกราช ผู้ไม่อยู่ใต้บังคับบัญชาของใคร
• วันเพ็ญ    น. วันกลางเดือนนับตามจันทรคติ คือวันที่พระจันทร์ขึ้นเต็มดวง.
• ซึ่งบังเอิญ    ซึ่งไม่ได้กําหนดไว้ล่วงหน้า ซึ่งไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งไม่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า
• พรรเอิญ    พัน- (โบ) ว. เผอิญ, ใช้ว่า เพอิญ ก็มี.