พิกริกแอซิด คือ

• กรดพิกริก

• พิก     การยืนขวางผู้เล่นฝ่ายรับ
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กริก     กฺริก, กฺริ๊ก ว. เสียงของแข็ง เช่น แก้ว โลหะ กระทบกัน.
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริก     ว. ไหวถี่ ๆ เช่น ตัวสั่นริก ใจสั่นริก ๆ.
• แอ     ว. เล็ก, อ่อน.
• แอซิด     กรด
• ซิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• อะดิพิกแอซิด    กรดอะดิพิก กรดเฮกซานีดิโออิก เฮกซานีดิโออิกแอซิด
• พีริโอดิกแอซิด    กรดพีริออดิก กรดพีริโอดิก
• กลีโคลิกแอซิด    กรดกลีโคลิก กรดกลีโคลลิก กลีโคลลิกแอซิด กรดไฮดรอกไซยาซีติก ไฮดรอกไซยาซีติกแอซิด
• กอลลิกแอซิด    กรดกอลลิก
• คลอริกแอซิด    กรดคลอริก
• ซอร์บิกแอซิด    กรดซอร์บิก
• ซักซินิกแอซิด    กรดซักซินิก กรดซัคซินิก