พิธีสวนสนาม คือ

• สวนสนาม

• พิธี     น. งานที่จัดขึ้นตามลัทธิหรือความเชื่อถือตามขนบธรรมเนียมประเพณีเพื่อความขลังหรือความเป็นสิริมงคลเป็นต้น เช่น พระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวน     สะวะนะ- น. การฟัง. ( ป. ; ส. ศฺรวณ). ๑ น. บริเวณที่ปลูกต้นไม้เป็นจำนวนมาก เช่น สวนทุเรียน สวนยาง สวนกุหลาบ สวนผัก,
• สวนสนาม     น. พิธีชุมนุมพลกองทหารที่ลานกว้างเพื่อแสดงความสง่าผ่าเผย ความพร้อมเพรียง และอานุภาพของเครื่องอาวุธยุทโธปกรณ์
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• สนาม     สะหฺนาม น. ลาน, ที่ว่าง, ที่โล่ง, ที่เล่น, เช่น เขานั่งอยู่ริมสนาม เด็ก ๆ วิ่งเล่นในสนาม, ที่สำหรับเล่นหรือแข่งขันกีฬาต่าง ๆ เช่น สนามฟุตบอล
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาม     นามมะ- น. ชื่อ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาม; คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ สำหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ; สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป. ( ป.
• เดินสวนสนาม    ก้าวพร้อมกัน เดินขบวน เดินแถว สวนสนาม
• การสวนสนาม    การเดินแถว การเดินสวนสนาม
• พื้นสนาม    n. พื้นผิวบนลานสนาม ตัวอย่างการใช้: ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักทำให้พื้นสนามเป็นหลุมเป็นบ่อหมดเลย
• การเดินสวนสนาม    การสวนสนาม การเดินแถว การเดินขบวน
• สวนสนุก    น. สถานที่ที่รวบรวมบรรดาสิ่งที่ทำให้เกิดความสนุกสนานเพลิดเพลินไว้บริการประชาชน.
• พิธีศาสนา    ประเพณี พิธี พิธีการ พิธีบูชา หนังสือพิธีกรรม หนังสือพิธีศาสนา พิธีกรรม

• พิธีสวนสนามทางเรือในโอกาส ผบ .ทร . เกษียณอายุราชการ
• พิธีสวนสนามอันศักดิ์สิทธิ์แห่งมาตุภูมิของเราก็จะกลายเป็นจริง
• เป็นเรือประธาน ในพิธีสวนสนามทางเรือ