พิโรไทน์ คือ

• แร่พิโรไทต์

• โร     โต ป่อง
• ไท     ๑ ( โบ ) น. ไทย เช่น ปีโถะหนไทกัดเหมา. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ผู้เป็นใหญ่.
• ทน     ก. อดกลั้นได้, ทานอยู่ได้, เช่น ทนด่า ทนทุกข์ ทนหนาว, ไม่แตกหักหรือบุบสลายง่าย เช่น ของดีใช้ทน ไม้สักทนกว่าไม้ยาง. ว. แข็งแรง, มั่นคง, เช่น
• แร่พิโรไทต์    พิโรไทน์
• อาณาจักรไบเซนไทน์    อาณาจักรไบแซนเทียม
• อรไท    ออระไท น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์), ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.
• คลอโรไทอะไซด์    ยาขับปัสสาวะ
• โซไทน์    เชม โซไทน์
• ไทน์ดัลล์    จอห์น ไทน์ดัลล์
• ไทน์เดล    ทินดอล ทินเดล วิลเลี่ยม ทินดอล วิลเลี่ยม ทินเดล วิลเลี่ยม ไทน์เดล
• อักษรไทย    อักษร อักษรอาหรับ ตัวอักษร
• ไตรไทออน    คาร์โบฟีโนไทออน
• ไดคลอโรไดฟีนิลไตรคลอโรอีเทน    ดีดีที
• ไทโรซีน    กรดอะมิโนไทโรซีน
• ไทโรนีน    กรดอะมิโนไทโรนีน